Μετά τις εκλογές του Οκτώβρη του 2009, η Ελλάδα έμαθε με τον πιό δραματικό τρόπο ότι ουσιαστικά ήταν χρεοκοπημένη. Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ επιχείρησε, με λάθη και ολιγωρίες, να αποτρέψει το πιστωτικό γεγονός της επίσημης χρεοκοπίας και να διαφυλάξει, κατά το καλύτερο δυνατό, ομαλούς τρόπους λειτουργίας του κράτους και της αγοράς. Η διετία 2009-2011 σημαδεύτηκε από δύσκολα μέτρα, επώδυνα και εν μέρει κοινωνικά άδικα. Σημαδεύτηκε επίσης από μια έκρηξη ανορθολογισμού, που ξεκινούσε από νεοναζιστικές κραυγές και κατέληγε σε φρούδες διακηρύξεις για σκισίματα μνημονίων, με έντονο εθνικολαϊκιστικό χαρακτήρα. Η ΝΔ έταζε τα πάντα στα Ζάππεια και ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το ίδιο στους αγανακτισμένους της πλατείας Συντάγματος. Σε αυτό το πλαίσιο, προχώρησαν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις όπως η Διαύγεια, ο “Καλλικράτης”, η άρση του τραπεζικού απορρήτου για τις καταθέσεις Ελλήνων στο εξωτερικό, ο έλεγχος των off shore εταιρειών, ο νόμος για την αναδιάρθρωση των ΑΕΙ κλπ κλπ. Το δημόσιο έλλειμμα περιορίστηκε από το 15,6% σε 6% περίπου. Μεγάλα συμφέροντα που δραστηριοποιούνταν μέσα και γύρω από το Κράτος, είδαν τα περιθώρια κινήσεών τους να περιορίζονται. Τα μεγάλα μιντιακά συγκροτήματα είδαν τις κάνουλες της δανειοδότησης να κλείνουν. Το “ΑΛΤΕΡ” έκλεισε, λίγο αργότερα και η “Ελευθεροτυπία”. Ταυτόχρονα, η προοπτική ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών με κοινές μετοχές περιόριζε την ελευθερία κινήσεων των τραπεζιτών. Το μέτωπο της αντεπίθεσης ήταν πιά εύκολο να χτιστεί. Η ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έγινε πολύ πιό εύκολη, όταν η αγανάκτηση του κόσμου συναντήθηκε στους δρόμους με τις οργισμένες κραυγές πατριδοκάπηλων και ενισχύθηκε από την προπαγάνδα της όσμωσης των ΜΜΕ με τα τραπεζικά και τα μεγαλοεργολαβικά συμφέροντα. Η Κερκόπορτα άνοιξε όταν ο τότε Υπουργός Οικονομικών προτίμησε να συνεργαστεί με το Μπαρόζο και όχι με τον πρωθυπουργό της χώρας, ακυρώνοντας την πρόταση για δημοψήφισμα. Οπως ήταν αναμενόμενο, οι εκλογές ανέδειξαν μια κυβέρνηση πρόθυμη να εξυπηρετήσει τα μεγάλα συμφέροντα. Από το κλείσιμο της ΕΡΤ, μέχρι την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με τον τρόπο που ήθελαν οι τραπεζίτες.Οι πλατείες άδειασαν, τα ΜΜΕ επέμεναν στην ανάγκη τήρησης του μνημονίου, τα Ζάππεια ξεχάστηκαν και όλοι εστίασαν στον αποδιοπομπαίο τράγο. Τα επόμενα χρόνια κύλησαν με τον Ελληνα πολίτη να κινείται μεταξύ οργής και φόβου. Οι μεταρρυθμίσεις κόπασαν και επιχειρήθηκε να απαξιωθούν αρκετές από αυτές. Η συζήτηση για τα αίτια της κρίσης της ελληνικής οικονομίας σταματούσε ως δια μαγείας το 2009. Πριν από αυτό, όλα ήταν καλά. Και κεντρικό σημείο των πολιτικών συζητήσεων, ήταν η “επιστροφή στην κανονικότητα”. Οσοι διαφωνούσαμε με αυτή την άποψη, όσοι βλέπαμε την αιτία του προβλήματος στις στρεβλώσεις του ελληνικού πελατειακού κράτους, όσοι ισχυριζόμασταν ότι δεν υπάρχει επιστροφή στο χθες, όσοι πιστεύαμε στην ανάγκη συνέχισης των μεταρρυθμίσεων σε προοδευτική κατεύθυνση, βαφτιστήκαμε νενέκοι, γερμανοτσολιάδες, εθνικοί μειοδότες. Μέχρι την 3 Γενάρη. Οταν διαπιστώσαμε ότι είμαστε πολύ περισσότεροι από όσο νομίζαμε. Οταν είδαμε ότι υπάρχει ακόμα χώρος για την Επανάσταση του Αυτονόητου. Οτι υπάρχει ακόμα χώρος για ανταλλαγή επιχειρημάτων και όχι συνθημάτων. Και αποφασίσαμε να προχωρήσουμε. Με το ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ. Να προχωρήσουμε επιμένοντας στην ανάγκη να κοιταχτούμε ΟΛΟΙ στον καθρέφτη. Με την πεποίθηση ότι δεν υπάρχει αλλαγή, αν δεν αλλάξουμε εμείς. Προχωράμε σε ένα δύσκολο δρόμο. Μέσα από λοιδωρίες, ψεκασμένα συνθήματα, ανέφικτες υποσχέσεις. Με το σύνολο των ΜΜΕ εναντίον μας. Προχωράμε γιατί έχουμε εμπιστοσύνη στη στερεότητα των επιχειρημάτων μας. Προχωράμε γιατί ΤΩΡΑ είναι η ώρα να βάλουμε άλλους όρους στη δημόσια συζήτηση. Οχι όρους φόβου, όχι όρους οργής. Ορους λογικής επιχειρηματολογίας. Σε αυτή την προσπάθεια, έχοντας απόλυτη επίγνωση των δυσκολιών, αισθάνθηκα την ανάγκη να είμαι παρών. Οχι ως φοβισμένος ακροατής, αλλά ως Προοδευτικός Πολίτης με το θάρρος της άποψής μου. Με αίσθηση των δυσκολιών αλλά και της ευθύνης, ανακοινώνω την υποψηφιότητά μου με το ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ στο Νομό Βοιωτίας. Εύχομαι ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ στους συντρόφους που θα δώσουν ένα δύσκολο αλλά πανέμορφο αγώνα σε όλη την Ελλάδα. Αξίζει τον κόπο. ΠΑΜΕ!!!
ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ (ΣΑΚΗΣ) ΜΑΜΜΗΣ