 |
Συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό «ACTION 24» και στους δημοσιογράφους Γ. Κουβαρά και Γ. Λαμπράκο έδωσε την Τετάρτη ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας. Χτες, Πέμπτη, συζήτησε στον Ρ/Σ «Παραπολιτικά» με τις δημοσιογράφους Λ. Δουκακάρου και Α. Ζαρακέλη. Ακολουθούν αποσπάσματα από τις δύο συνεντεύξεις.
- Για το αν το ΚΚΕ θα έμπαινε σε συζήτηση επί των προγραμματικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
«Μιλάμε με βάση αυτά που λέει ως πρόγραμμα και τι προτείνει στο λαό για να τον ψηφίσει. Ας πούμε το πρόγραμμα στη ΔΕΘ – το οποίο ξεκίνησε από πρόγραμμα 100 ημερών και έγινε πρόγραμμα τετραετίας και βάλε – λέει συγκεκριμένα πράγματα, έχει συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες δεν βρίσκονται στην κατεύθυνση την αριστερή, τη ριζοσπαστική, την ανατρεπτική, που οδηγεί σε πραγματική αλλαγή της κατάστασης στη χώρα σε όφελος των εργαζομένων, σε όφελος της πλειοψηφίας του λαού. Με βάση αυτό μιλάμε.
Και, βεβαίως, όταν ένα κόμμα ψηφίζεται γι’ αυτά τα ελάχιστα που λέει ότι θα κάνει – αυτά έχουμε συνηθίσει από τα κόμματα που παίζουν στο δικομματικό παιχνίδι – μετά τις εκλογές, ακόμη και τις όποιες παροχές τάζει ή κάποια ψίχουλα, τα παίρνει στη συνέχεια πίσω. Ο κ. Τσίπρας, για παράδειγμα, κάνει κριτική στη ΝΔ, γιατί δεν υλοποίησε το πρόγραμμα του Ζαππείου και λέει “μακάρι να το είχε υλοποιήσει”. Δηλαδή, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα – στην ουσία αυτό λέει στον ελληνικό λαό και αυτό πρέπει να κατανοήσει – είναι το πρόγραμμα της ΝΔ του Ζαππείου. Αυτό λέει και απ’ αυτήν τη σκοπιά κάνει κριτική.
Ομως, αυτό το πρόγραμμα στην ουσία δεν οδηγεί σε διέξοδο από την κρίση, δεν οδηγεί σε ανακούφιση τα λαϊκά στρώματα. Εμείς θέτουμε, για παράδειγμα, ότι “καταργώ μνημόνιο σημαίνει καταργώ εφαρμοστικό νόμο”, “βάλε το ζήτημα στη Βουλή της κατάργησης όλων των εφαρμοστικών νόμων για τους οποίους ματώνει σήμερα ο ελληνικός λαός, όπου κι αν δουλεύει ο καθένας”, “βάλε ζήτημα ότι πρέπει να ξεκινήσει η ανάκτηση των απωλειών που είχε ο λαός”».
- Για το αν το ΚΚΕ θα στήριζε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αν έλεγε ότι καταργεί όλους τους εφαρμοστικούς νόμους του μνημονίου την πρώτη μέρα.
«Οχι δεν θα την ψηφίσουμε, ούτε ανοχή θα δώσουμε, διότι είναι κοροϊδία. Κοιτάξτε, για να μην μπερδεύεται και κάποιος που μας ακούει. Δε μιλάμε για ένα νόμο, για παράδειγμα ας πάρουμε ως υποθετικό σενάριο – δεν θα συμβεί, εμείς λέμε – και ξέρετε ότι στις προβλέψεις μας, στην πλειοψηφία έχουμε πέσει μέσα όλα τα προηγούμενα χρόνια – φέρνει ένα θετικό, φιλολαϊκό νόμο για ψήφιση στη Βουλή, αυτό θα το ψηφίσει το ΚΚΕ, όπως το κάνουμε και σήμερα.
Αλλά αυτό δε σημαίνει ούτε ότι παίρνεις κυβερνητικές ευθύνες και γίνεσαι άλλοθι, γιατί σας έλεγα πριν ότι δεν είναι μόνο η προσπάθεια εκβιασμού κάποιων ψηφοφόρων ριζοσπαστών, αριστερών. Το κύριο ζήτημα εδώ είναι ότι θέλει το ΚΚΕ σε μια τέτοια κυβέρνηση, μια οποιαδήποτε κυβέρνηση, για να το γενικεύσω, ως άλλοθι, ακριβώς επειδή ξέρει ότι έχει κύρος μέσα στο λαό, ότι του έχουν εμπιστοσύνη και το θέλουν ως άλλοθι για να μπορέσουν να περάσουν ουσιαστικά αντιλαϊκές πολιτικές και να συνεχίσουν τη μετάλλαξή τους».
- Για το τι θα κάνει το ΚΚΕ την εντολή, αν είναι τρίτο κόμμα.
«Να το διευκρινίσω αυτό μιας και με ρωτήσατε. Εμείς θεωρούμε ότι είναι πιθανό το ΚΚΕ να βρεθεί στην τρίτη θέση και θα είναι νίκη για το λαϊκό κίνημα, θα είναι νίκη για το λαό μας, διότι όσο πιο δυνατό είναι το ΚΚΕ τόσο μπορεί να ασκεί απ’ τη θέση της εργατικής – λαϊκής αντιπολίτευσης και μέσα στη Βουλή και μέσα στο κίνημα αποτελεσματική πολιτική, να βρίσκεται στο πλάι του λαού μας, να διεκδικεί, να πιέζει, να καθυστερεί αντιλαϊκά μέτρα και βεβαίως να ανοίγει έναν δρόμο καλύτερο έτσι ώστε πραγματικά να έρθουν καλύτερες μέρες αύριο. Αυτός είναι ο στόχος μας, αυτή είναι η θέλησή μας και το λέμε έντιμα, καθαρά στον ελληνικό λαό (…)
Κατ’ αρχήν, πριν φτάσουμε στην τρίτη εντολή θα έχει προηγηθεί η πρώτη – θα δούμε ποιος θα την έχει – θα έχει προηγηθεί επίσης και η δεύτερη που είναι, αν θέλετε, καθοριστικές εντολές. Εκεί θα φανεί εάν υπάρχει δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο, είτε ξεχωριστά με βάση τον πρώτο κορμό και κάποια άλλα κόμματα ή με βάση τον δεύτερο και κάποια άλλα κόμματα. Αρα στην τρίτη εντολή θα είναι κάπως δρομολογημένα τα πράγματα, υπάρχουν οι διαδικασίες που προβλέπονται.
Εμείς ξεκαθαρίζουμε από τώρα και προεκλογικά και μετεκλογικά – κάτι που δεν κάνουν άλλα κόμματα και αυτό είναι και στοιχείο εντιμότητας και συνέπειας που πρέπει να αναγνωρίσει ο λαός στο ΚΚΕ – θα λέμε αυτό που λέμε και τώρα, δηλαδή ότι δε θα δώσουμε ανοχή σε μια τέτοια κυβέρνηση είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε της ΝΔ και βεβαίως θεωρούμε ότι πολύ καλά μπορεί να γίνουν κυβερνήσεις και συνεργασίες, άλλωστε υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι».
- Για τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι ένας στους δέκα ψηφοφόρους του ΚΚΕ πηγαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ και αν αυτό συνδέεται με τη δήλωση ότι «λίγη τσίπα δεν βλάφτει» για τον Αλ. Τσίπρα.
«Οπως και το αντίθετο, ένας στους δέκα ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται στο ΚΚΕ και μάλιστα είναι και μεγαλύτερο, γιατί σε απόλυτο αριθμό ψήφων είναι εκεί. Αλλά δεν είναι αυτό το ζήτημα, εμείς δεν το είπαμε γι’ αυτό το λόγο. Δεν έκανα αυτή τη δήλωση απαντώντας εκλογικίστικα ή ψηφοθηρικά. Ο κ. Τσίπρας μπορεί να το έκανε γι’ αυτό το λόγο.
Απάντησα στο εξής συγκεκριμένο: Οταν κάλεσε – και πραγματικά θρασύτατα – το ΚΚΕ ότι του είναι αδιανόητο να μη στηρίξει ή να μην μπει σε κυβέρνηση ή να δώσει ανοχή σε μια κυβέρνηση της αριστεράς, απάντησα πολύ απλά ότι “δεν έχει τσίπα”, διότι το αδιανόητο είναι να ζητά ένα κόμμα, που λέγεται κιόλας αριστερό ή ο ίδιος λέει ότι είναι αριστερός, να πάμε μαζί για να σώσουμε το ευρωπαϊκό “κοινό σπίτι”, την ΕΕ, το ευρώ, τους μονοπωλιακούς ομίλους, όλους αυτούς δηλαδή που κατά τη γνώμη, όχι μόνο του ΚΚΕ, αλλά ευρύτερων δυνάμεων, τουλάχιστον του 30% του ελληνικού λαού στο οποίο απευθυνόμαστε και τα βλέπει αυτά, ευθύνονται γι’ αυτή την κρίση. Εκεί, λοιπόν, είναι το αδιανόητο και αυτό το αδιανόητο δεν το βλέπει ο κ. Τσίπρας και γι’ αυτό δεν έχει και τσίπα».
- Για το θέμα του ΕΝΦΙΑ και της αλλαγής στους φόρους, στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση.
«Είναι φυσικό επόμενο όταν δεν έχεις καθαρές θέσεις, κρυστάλλινες θέσεις, όταν θέλεις να παίξεις και με τους μεν και με τους δε, όταν θέλεις και να χαϊδέψεις αυτιά μεγάλων ομίλων, του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ και όταν θέλεις ταυτόχρονα να χαϊδέψεις αυτιά αυτοαπασχολούμενων, του φτωχού λαού, λαϊκών στρωμάτων, τότε βεβαίως βρίσκεσαι σ’ αυτή την αντίφαση συνεχώς. Και θα έλεγα – επιτρέψτε μου την έκφραση – κοροϊδία, γιατί πρόκειται για ένα μπαλάκι που πάει και έρχεται ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως παλιά ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, γύρω από προεκλογικές παροχές, στόχους, προγράμματα υποτίθεται κ.λπ.
Η ουσία είναι εντελώς διαφορετική. Κατά τη γνώμη μας, επειδή όχι απλά δεν έχουμε εμπιστοσύνη στα προεκλογικά λεγόμενα, δέκα μέρες πριν από τις εκλογές, αλλά επειδή έχουμε δει και τα προγράμματα και τα “ήξεις αφήξεις” όλων των στελεχών και του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ – σε άλλη κατεύθυνση βέβαια εκείνοι – βλέπουμε ότι ο λαός θα υποφέρει.
Τα ζητήματα της φορολογίας θα εξακολουθούν να επιβαρύνουν λαϊκά στρώματα, διότι εδώ θα έπρεπε να μιλήσεις ξεκάθαρα. Η φορολόγηση για παράδειγμα του μεγάλου κεφαλαίου θα πρέπει να είναι στο 45%, αυτό λέμε εμείς και το μεγάλο κεφάλαιο προσδιορίζεται: Είναι οι μεγάλες μετοχικές μονοπωλιακές εταιρείες, οι μονοπωλιακοί όμιλοι που δρουν εδώ στη χώρα, που είχαν μεγάλη κερδοφορία και στα χρόνια της κρίσης, δεν είναι ο επαγγελματίας, ο αυτοαπασχολούμενος, ο μικρός (…)
Θεωρώ ότι πρέπει να διαχωριστεί η μεγάλη επιχείρηση, στην οποία πρέπει να ασκήσεις μεγάλη φορολογία, από τις ατομικές επιχειρήσεις, τους αυτοαπασχολουμένους κ.λπ. Είναι διαφορετική η αντιμετώπιση των ομίλων και των αυτοαπασχολούμενων, είναι ξεκάθαρο αυτό. Και εδώ πρέπει να διαχωριστεί κυρίως για τους φτωχούς, τους αυτοαπασχολούμενους, τους εργαζόμενους, τους υπάλληλους, τις μικρές επιχειρήσεις. Θα πρέπει να πεις αφορολόγητο όριο τόσων χιλιάδων ευρώ.
Εμείς λέμε ως ΚΚΕ 40.000 ευρώ για το ζευγάρι, με προσαύξηση 5.000 για κάθε παιδί, για τη λαϊκή οικογένεια. Μιλάμε για κατάργηση έμμεσων φόρων, του ΦΠΑ στα είδη διατροφής, στην Υγεία, στα φάρμακα, στα τιμολόγια Ενέργειας – Υδρευσης, στις επικοινωνίες, τα τηλέφωνα κ.λπ., κατάργηση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο, οριστική κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, απαλλαγή της πρώτης και δευτερεύουσας κατοικίας από τη φορολόγηση, όχι στη φορολόγηση αγροτικής γης των μικρών και μεσαίων αγροτών, φορολόγηση της υψηλής ακίνητης περιουσίας».