Ο κρατικός σχεδιασμός της διαχείρισης των απορριμμάτων στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων. Ο ρόλος της Τοπικής Διοίκησης

      Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ο κρατικός σχεδιασμός της διαχείρισης των απορριμμάτων στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων. Ο ρόλος της Τοπικής Διοίκησης


Επιλέξαμε την Θήβα για να πραγματοποιήσουμε την σημερινή μας εκδήλωση γιατί οι εργαζόμενοι της περιοχής είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι σε ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος.

Πρόκειται για μια περιοχή με μεγάλη συγκέντρωση βιομηχανικών και βιοτεχνικών μονάδων που οφείλει κανείς να βρίσκεται σε συνεχή επαγρύπνηση και ετοιμότητα προκειμένου να εξασφαλίσει την προστασία του περιβάλλοντος που το κράτος της πλουτοκρατίας χρόνια τώρα έχει παραδώσει στην ακόρεστη, αχαλίνωτη κερδοσκοπική της δράση.

Ζωντανές προβάλλουν μπροστά σας οι συζητήσεις για το 6σθενές χρώμιο και την ρύπανση του Ασωπού.

Ολοζώντανος είναι επίσης ο ΧΥΤΑ στην περιοχή σας και φυσικά κοντά σε αυτόν η Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων αλλά και άλλη μονάδα για απόβλητα εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων, που σχεδιάζονται.

Το Κ.Κ.Ε αντιλαμβάνεται την αξία μια ολοκληρωμένης συζήτησης γύρω από αυτά τα θέματα, που θα διευκολύνει τους εργαζόμενους να προσανατολιστούν και να δράσουν διεκδικώντας όσα πραγματικά δικαιούνται και τους ανήκουν.

Η εκδήλωση αυτή, της κομματικής οργάνωση περιοχής της Στερεάς, διεξάγεται σε συνθήκες οξυμένης καπιταλιστικής κρίσης, όπου η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δοκιμάζονται σκληρά από τις συνέπειες της και την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Το κεφάλαιο, οι πολιτικοί εκπρόσωποί του, εκμεταλλεύονται την κρίση και περνούν σε γενική έφοδο ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα.

Μπροστά σ’ αυτή τη σαρωτική επέλαση, ξεχωριστά πλήγματα δέχεται το φυσικό περιβάλλον. Φυσικά, η καταστροφή του δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία, ούτε αφορά αποκλειστικά την Στερεά.

Υπ’ αυτήν την έννοια, το ΚΚΕ παρακολουθεί με ιδιαίτερη προσοχή τις περιβαλλοντικές εξελίξεις, παρεμβαίνει και καταθέτει τις θέσεις του. Το ίδιο κάνει και στο κρίσιμο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων.

Για μας, το οξυμένο αυτό πρόβλημα, της διαχείρισης των απορριμμάτων προστίθεται στα άλλα μεγάλα προβλήματα της ανεργίας, της παιδείας, της υγείας, της κατάργησης των κοινωνικών, εργασιακών, δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού μας.

Κι έχει τους λόγους του το κόμμα μας για να έχει μια τέτοια προσέγγιση, καθώς η Διαχείριση των Απορριμμάτων αποτελεί σήμερα:

Σοβαρή απειλή για τη δημόσια υγεία καθώς και για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων στην καθαριότητα.

Παράγοντα συνεχούς υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής που θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο, εάν επιτύχουν οι διάφορες μεθοδεύσεις για την επιβολή της, επικίνδυνης για το περιβάλλον και για την υγεία, καύσης.

Πόλο προσέλκυσης του μεγάλου κεφαλαίου για επενδύσεις με κριτήριο την μεγιστοποίηση των κερδών του και όχι την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Πεδίο επέκτασης των ιδιωτικοποιήσεων.

Απόδειξη για όλα τα παραπάνω, είναι μια σειρά νόμοι που έχουν ψηφίσει κατά καιρούς οι κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις των αστικών κομμάτων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ.

Πρόκειται για τον «Καλλικράτη», το νέο νόμο για την Ανακύκλωση, το νόμο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, το νόμο για την επιτάχυνση των Στρατηγικών Επενδύσεων (fast-track), το νόμο για τις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις (4014/11), το νόμο για την ποινική προστασία του περιβάλλοντος (4042/12) που, μεταξύ άλλων, ενσωματώνει στο εθνικό δίκαιο τη φιλομονοπωλιακή ευρωενωσιακή οδηγία 98/2008/ΕΚ και μια σειρά Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις στην ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση.

Όλο αυτό το δίκτυο νόμων και διατάξεων , διευκολύνουν και επιταχύνουν, στο όνομα της ψευδεπίγραφης «Πράσινης Ανάπτυξης», την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων από το κεφάλαιο, σε βάρος της δημόσιας υγείας και του πενιχρού, συνεχώς μειούμενου εισοδήματος της λαϊκής οικογένεια.

Χρησιμοποιείται, τέλος, η διαχείριση των απορριμμάτων για παραπέρα επιβάρυνση του λαού, στη λογική της «ανταποδοτικότητας» και του «αντικινήτρου», με αποκορύφωμα την επιβολή από 1.1.14 του χαρατσιού ταφής και τη μεθοδευόμενη χρέωση των σκουπιδιών με το κιλό στη λογική του «πληρώνω όσο πετάω». Πρόκειται για ευρωενωσιακής κατεύθυνσης μέτρο με ένθερμο προπαγανδιστή το ΣΥΡΙΖΑ και τις ΜΚΟ, που απαλλάσσει στην ουσία βιομηχανικές εγκαταστάσεις και αποθήκες, υπερτοπικά εμπορικά κέντρα, γραφεία πολυεθνικών, επαύλεις και μεγάλα πολυτελή διαμερίσματα από τα «ανταποδοτικά» τέλη καθαριότητας και τα φορτώνει όλα στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας.

Σε αυτή την πολιτική λογική κινήθηκαν διαχρονικά και οι δυνάμεις του ΣΥΝ- ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της τοπικής διοίκησης, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας, προφανώς με την καθοδηγητική ευθύνη των κεντρικών πολιτικών οργάνων του. Μπορεί να έλεγαν διάφορες μεγαλοστομίες για το περιβάλλον και την κοινωνία – τάχα – των πολιτών στην πράξη όμως συζητούσαν, συντονίζονταν και συναποφάσιζαν με τις άλλες δυνάμεις του ευρωμονόδρομου στην ΚΕΔΕ και στην αξιοποίηση των προγραμμάτων της Ε.Ε .

Με την γνωστή του ευελιξία ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί εύκολα οποιοδήποτε αίτημα για τη λύση προβλήματος επιχειρώντας να το παρουσιάσει το πρόβλημα αυτό σαν διαχειριστικό λάθος και όχι σαν πολιτική επιλογή που έχει συγκεκριμένη προέλευση και αποσκοπεί στο να ικανοποιήσει συγκεκριμένα συμφέροντα.

Χαρακτηριστική είναι η πλάτη που βάζει στο να συνδεθεί η τοπική και περιφερειακή διοίκηση με ευρωπαϊκούς συμβούλους και τεχνοκράτες, με εκπροσώπους τραπεζικών ομίλων και με επενδυτές στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων, χρόνια τώρα.

Οι συνέπειές αυτών των πολιτικών των δυνάμεων του ευρωμονόδρομου στην περιοχή της Στερεάς ήταν συγκεκριμένες :

Ο τομέας της αποκομιδής των δημοτικών στερεών αποβλήτων (ΣΑ), που λειτουργεί στα πλαίσια των δήμων, με πόρους τα τέλη καθαριότητας που πληρώνει κάθε εργατική λαϊκή οικογένεια στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, πάσχει από πλευράς αποτελεσματικότητας και εξορθολογισμού των προγραμμάτων συλλογής και κατασκευής των απαραίτητων σταθμών μεταφόρτωσης.

Σε κάθε περίπτωση το προσωπικό που διατίθεται από τις δημοτικές υπηρεσίες καθαριότητας, που λειτουργούν με την μορφή των επιχειρήσεων είναι ανεπαρκές, κακοπληρωμένο, με περιορισμένα δικαιώματα και συνεχές άγχος για τυχόν απολύσεις. Αναγκάζεται να δουλεύει σεεπικίνδυνες για την υγεία του, ακόμη και για τη σωματική του ακεραιότητα, συνθήκες δουλειάς.

Ο μηχανικός εξοπλισμός είναι ανεπαρκής και ο ρυθμός ανανέωσης και εκσυγχρονισμού του είναι απαράδεκτος, αφού σε 15 δήμους κυκλοφορούν αυτοσχέδια διαμορφωμένα απορριμματοφόρα και σε 13 οχήματα 25ετίας ακόμα και περισσότερων χρόνων κυκλοφορίας.

Οι χώροι στάθμευσης του εξοπλισμού αποκομιδής παρουσιάζουν, στην πλειονότητα τους, σοβαρές ελλείψεις υποδομών (πυροπροστασία, πλυντήριο οχημάτων, επεξεργασία υγρών αποβλήτων) και συνθηκών εργασίας (ερμάρια, αποδυτήρια, εγκαταστάσεις υγιεινής, εξαερισμός) με αποτέλεσμα ελάχιστοι ΟΤΑ (3 πιθανά 4 σε ολόκληρη την Στερεά Ελλάδα) να έχουν αποκτήσει την απαιτούμενη άδεια για τη συλλογή και μεταφορά των απορριμμάτων τους.

Σε αρκετούς δήμους επικρατεί η άποψη και γίνονται συγκεκριμένες ενέργειες για ιδιωτικοποίηση του τομέα αποκομιδής των απορριμμάτων και την χρησιμοποίηση εργολάβων, που είναι σίγουρο ότι θα χειροτερέψει την κατάσταση για τους εργαζόμενους, χωρίς, από την άλλη μεριά, να εξασφαλίζονται καλύτερες υπηρεσίες και με επιπλέον κόστος που θα φορτωθεί στις εργατικές λαϊκές οικογένειες..

Στην Στερεά εξακολουθούν να υπάρχουν και να λειτουργούν 8 Χώροι Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων ( ΧΑΔΑ ). Στην Κάρυστο, την Κύμη, το Αλιβέρι, τα Άγραφα, το Καρπενήσι την Αταλάντη την Ελάτεια και την Γραβιά. Ενώ αρκετοί ακόμα, αν και ανενεργοί, εξακολουθούν να ρυπαίνουν, καθώς παραμένουν χωρίς καμιά ή με ελάχιστες παρεμβάσεις αποκατάστασης.

Και όπου ακόμα γίνεται παρέμβαση αυτή γίνεται με αργούς ρυθμούς σε συνθήκες ασταθούς χρηματοδότησης.

Στην περιοχή μας έχει συγκροτηθεί ο Περιφερειακός Σύνδεσμος φορέων διαχείρισης στερεών αποβλήτων – Φο.Δ.Σ.Α Στερεάς Ελλάδας, με έδρα τη Θήβα, και σε πρόσφατη συνεδρίαση του, στις αρχές του Ιούνη, υιοθέτησε ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης για τη ν διαχείριση των απορριμμάτων στην περιοχή μας, χωρίς όμως να εκφράσουν γνώμη τα Δημοτικά Συμβούλια και το Περιφερειακό.

Ο σχεδιασμός αυτός είναι συνέχεια και προέκταση του Περιφερειακού Σχεδίου που κατάρτισε το 2005 για λογαριασμό του κράτους η τότε Περιφέρεια της Στερεάς

Σε αυτή την πορεία σημειώνουμε :

Έχουν σχεδιαστεί 11 διαχειριστικές ενότητες και προβλέπονται 11 ΧΥΤΑ, 5 Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων και 6 – 8 σταθμοί μεταφόρτωσης.

Σήμερα λειτουργούν 7 ΧΥΤΑ.. Στην Θήβα, την Ιστιαία, την Χαλκίδα την Λιβαδειά, την Λαμία, τον Δομοκό και την Σκύρο.,… Από αυτούς οι ΧΥΤΑ της Λαμίας, της Χαλκίδας και της Ιστιαίας είναι ήδη κορεσμένοι.

Έχουν υποβληθεί προτάσεις για ΧΥΤΑ στην Φωκίδα, επέκταση του ΧΥΤΑ της Λαμίας, επέκταση του ΧΥΤΑ Χαλκίδας, αναβάθμιση του ΧΥΤΑ Βόρειας Εύβοιας, νέος ΧΥΤΥ στη Λαμία.

Επίσης, προτείνονται :

Μονάδες επεξεργασίας Απορριμμάτων Θήβα, όπου τα σχέδια και η προετοιμασία έχει ήδη προχωρήσει με σχετικά γρήγορους ρυθμούς, σε Λαμία και Χαλκίδα.

Κινητές μονάδες προεπεξεργασίας – κομποστοποίησης, μία σε κάθε διαχειριστική ενότητα.

Μονάδες αποβλήτων εκσκαφών- κατασκευών και κατεδαφίσεων σε Θήβα, Λαμία, Χαλκίδα και Σκύρο.

Για πληρέστερη εκτίμηση της κατάστασης στην Στερεά, σημειώνονται ορισμένα στοιχεία :

Η ποσότητα απορριμμάτων που παράγονται στην Περιφέρεια, εκτιμάται σε περίπου 330 – 340.000 τόνους,

Παρά την απουσία αναλυτικών στοιχείων, είναι προφανές ότι οι στόχοι που έχουν τεθεί για την ανακύκλωση και για την εκτροπή βιοαποδομήσιμων (κύρια οργανικά, χαρτιά και κλαδέματα) από την ταφή δεν εκπληρώνονται. Αντιθέτως, εξακολουθεί να παραμένει σαν κυρίαρχος τρόπος διαχείρισης η ταφή στους ΧΥΤΑ και σε ορισμένες περιπτώσεις που προαναφέραμε, στους ΧΑΔΑ.

Δεν λειτουργεί καμία μονάδα κομποστοποίησης (προδιαλεγμένων οργανικών ή μη), ανακτάται αμελητέα ποσότητα οργανικών, ενώ με βάση τις υφιστάμενες δεσμεύσεις, το 2013 οφείλουν να εκτρέπονται από την ταφή, περίπου, 135.000 τόνοι βιοαποδομήσιμων (όριο για την ταφή βιοαποδομήσιμων οι 83.000 τόνοι).

Το σύστημα της ανακύκλωσης είναι υποτυπώδες και λειτουργεί, απ’ όσα μας είναι γνωστά, με ένα ιδιωτικό ΚΔΑΥ στο Σχηματάρι Βοιωτίας (9.030 τόνοι, το 2010) και ένα ΚΔΑΥ της ΕΕΑΑ στη Λαμία (5.244 τόνοι, το 2010), που διαχειρίζεται η ΕΠΑΝΑ ΑΕ του ομίλου Μπόμπολα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΚΔΑΥ Λαμίας έχει ετήσια δυναμικότητα 33.000 τόνων. Με βάση τις υφιστάμενες δεσμεύσεις, θα έπρεπε στο τέλος του 2011 να αξιοποιούνται 35.500 τόνοι και να ανακυκλώνονται 32.500 τόνοι υλικών (αποβλήτων) συσκευασίας

Ειδικά προβλήματα εξακολουθούν να αποτελούν η παράνομη διάθεση βιομηχανικών αποβλήτων, που λόγω της σοβαρότητάς του το πρόβλημα αυτό πραγματεύεται σε ξεχωριστή εισήγηση, και η ανεξέλεγκτη διάθεση αδρανών

Ξεχωριστά θα πρέπει να υπογραμμίσουμε δυο βασικές επιλογές που προδιαγράφουν την πορεία υλοποίησης αυτού του Σχεδίου Δράσης μέσω του ΦοΔΣΑ Στερεάς.

Γίνεται καθαρό πως στις μεθόδους επεξεργασίας των απορριμμάτων συμπεριλαμβάνεται και η καύση με στόχο την παραγωγή ενέργειας και με το πρόσχημα την μείωση τάχα του κόστους διαχείρισης των απορριμμάτων.

Ο ΦοΔΣΑ έχει ήδη μετατραπεί σε Ανώνυμη Εταιρεία φαίνεται να είναι ΝΠΔΔ, αλλά μεθοδεύτηκε η μετατροπή του σε ΑΕ] και έχουν λυθεί ακόμα περισσότερο τα χέρια του όσον αφορά την σύμπραξη και κοινή δραστηριοποίηση του με το μεγάλο κεφάλαιο που επιδιώκει να εξασφαλίσει την μεγαλύτερη δυνατή κερδοφορία του, στον συγκεκριμένοι τομέα.

Είναι ξεκάθαρες οι επιδιώξεις των πολιτικών δυνάμεων που συμμετέχουν στην Εκτελεστική του Επιτροπή να πουλήσουν ει πανάκριβα και για λογαριασμό του κεφαλαίου τις όποιες υπηρεσίες του στον λαό, εξασφαλίζοντας ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία σε επιχειρηματικούς ομίλους του κλάδου από την αξιοποίηση των απορριμμάτων βάζοντας σε δεύτερη προτεραιότητα το περιβάλλον και την ζωή, την υγεία των εργαζομένων.

Τα υπερκέρδη των επιχειρηματικών ομίλων διασφαλίζονται με συγκεκριμένες, διατάξεις σε βάρος του όποιου πενιχρού εισοδήματος της λαϊκής οικογένειας.

Χαρακτηριστική είναι η παρ.2 του άρθρου 17 του Ν.4071/11.4.12, που ορίζει ότι οι ΦΟΔΣΑ στην περίπτωση των ΣΔΙΤ «για την ασφάλεια των συμβάσεων αυτών, επιτρέπεται να εκχωρούν τα έσοδά τους, που προέρχονται από τις εισφορές των μελών τους ή τα τέλη παροχής των υπηρεσιών τους», οι οποίες εισφορές «προέρχονται από το ανταποδοτικό τέλος καθαριότητας».

Δηλαδή, από το υστέρημα της λαϊκής οικογένειας κατ’ ευθείαν στις τσέπες των κεφαλαιοκρατών με πρόθυμο εισπράκτορα τις δημοτικές αρχές των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, που μαζί με τις επώνυμες περιβαλλοντικές ΜΚΟ, όπως ήδη αναφέραμε, πίνουν νερό στο όνομα του «πληρώνω όσο πετάω», της πιο ακραίας εκδοχής του «ο ρυπαίνων πληρώνει», χειρότερης και από τη λογική του κεφαλικού φόρου.

Ιδιαίτερα ανησυχητικό, για τις περισσότερες των περιπτώσεων ανάθεσης που έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί, σε πανελλαδικό επίπεδο, είναι το γεγονός ότι κυρίαρχη θέση κατέχει η επεξεργασία των σύμμεικτων απορριμμάτων, γεγονός που αποκλείει σε βάθος εικοσιπενταετίας την ουσιαστική, με ήπιες τεχνολογίες διαλογής στην πηγή, ανακύκλωση χρήσιμων υλικών περιλαμβανομένων και των οργανικών.

Παίρνοντας όλα αυτά υπόψη μας και φυσικά τον αποσπασματικό χαρακτήρα των μελετών που οδήγησαν στο συγκεκριμένο περιφερειακό σχέδιο διαχείρισης των απορριμμάτων και σε όσα γίνονται μέχρι σήμερα σε πανελλαδικό επίπεδο εκφράσαμε και εκφράζουμε την κατηγορηματική μας αντίθεση.

ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΛΗΣ ΠΟΥ ΘΕΤΕΙ ΤΟ ΚΚΕ

1. Σχετικά με τον Εθνικό Σχεδιασμό

Θέτουμε ως προτεραιότητα τη διαμόρφωση ενός νέου Εθνικού (Κεντρικού) Σχεδιασμού που θα υλοποιείται με φορέα το Δημόσιο και αποκλεισμό κάθε ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας, στον οποίο θα περιλαμβάνονται:

Καθορισμός προτεραιοτήτων, με πρώτη την πρόληψη της παραγωγής απορριμμάτων. Ακολουθεί η προώθηση της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή των συσκευασιών, των μετάλλων, του έντυπου χαρτιού και του οργανικού κλάσματος. Ένα περιορισμένο μέρος του ρεύματος των μη προδιαλεγμένων αποβλήτων, δηλαδή των σύμμεικτων, υποβάλλεται σε μηχανική ανακύκλωση και κομποστοποίηση (Μ.Α.Κ.) σε κεντρικές εγκαταστάσεις, με ανάκτηση σιδηρούχων μέταλλων, οργανικού κλάσματος με παραγωγή κόμποστ -που είναι πολύ χρήσιμο εδαφοβελτιωτικό υλικό- και ξηρού κλάσματος -που είναι μείγμα χαρτιού και πλαστικού- για παραπέρα επεξεργασία και διαχωρισμό υλικών. Το μέρος των σύμμεικτων Σ.Α. που δεν υπόκειται σε Μ.Α.Κ., καθώς και τα υπολείμματα των μονάδων επεξεργασίας των προδιαχωρισμένων ρευμάτων οδηγούνται σε χώρους ασφαλούς υγειονομικής ταφής αποβλήτων (ΧΥΤΑ]. Για την ορθολογική διακίνηση των πιο πάνω απορριμματικών φορτίων είναι απαραίτητο να εξετάζεται κάθε φορά, με τα ανάλογα κριτήρια, η κατασκευή σταθμών μεταφόρτωσης (ΣΜΑ).

Καθορισμός διαχρονικών κεντρικών στόχων σε σχέση με την ανακύκλωση, την κομποστοποίηση και την υγειονομική ταφή και επιμερισμός των στόχων αυτών ανά Περιφέρεια. Αυτοί οι στόχοι θα διαμορφωθούν με κριτήριο την ισόρροπη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι τις φιλομονοπωλιακές κατευθύνσεις της ΕΕ. Θα επανεξετάζονται ανά εύλογα διαστήματα (π.χ. πενταετία), οπότε θα αναπροσαρμόζονται σε αντιστοιχία με τις ενδεχόμενες εξελίξεις στις τεχνολογίες επεξεργασίας, τη φυσική σύνθεση των αποβλήτων, τις συνθήκες και τους όρους διοχέτευσης στην αγορά των ανακτώμενων προϊόντων.

Καθορισμός των κατ’ ελάχιστον κριτηρίων αποκλεισμού κοινών για όλη την Ελλάδα, ξεχωριστά ανά είδος εγκατάστασης: Σταθμός Μεταφόρτωσης Αποβλήτων (ΣΜΑ), Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ), ΧΥΤΑ κλπ. Σύνταξη χαρτών για όλη τη χώρα με τις περιοχές αποκλεισμού με βάση τα πιο πάνω κριτήρια.

Καθορισμός των κριτηρίων αξιολόγησης ξεχωριστά ανά είδος εγκατάστασης για τον εντοπισμό των υποψηφίων χώρων εγκατάστασης.

Συγκεκριμένο, δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα για τη διαχρονική, ανά περιφέρεια, αποκατάσταση (και όχι το απλό κουκούλωνα, όπως έγινε και γίνεται σήμερα στις περισσότερες των περιπτώσεων) των ανεξέλεγκτων χωματερών.

2. Σχετικά με τη Λειτουργία των Μονάδων Διαχείρισης

Προβάλλουμε τη θέση για τη δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα για τη λειτουργία όλων των μονάδων διαχείρισης των απορριμμάτων, με μόνιμη και ενιαία σχέση εργασίας όλων των εργαζομένων, αυτήν του δημοσίου δικαίου, με την υπαγωγή τους στα βαρέα και επικίνδυνα και με διατήρηση του ωραρίου εργασίας στις 32 ώρες την εβδομάδα. Ειδικότεραη αποκομιδή να παραμείνει στους δήμους, χωρίς δυνατότητα εκχώρησής της σε ιδιώτες, με πλήρη εκσυγχρονισμό του πάγιου και κινητού εξοπλισμού. Οι απαιτούμενες εγκαταστάσεις θα κατασκευάζονται από τον Κεντρικό Κρατικό Φορέα Κατασκευών που προτείνει το Κόμμα μας για το σύνολο των δημόσιων υποδομών, ενώ το κόστος διαχείρισης θα καλύπτεται από κεντρικούς δημόσιους πόρους.

Όροι και Προϋποθέσεις για τη Διαχείριση των Αποβλήτων στο Πλαίσιο ενός Άλλου Δρόμου Ανάπτυξης

Το ΚΚΕ προβάλλει αυτές τις θέσεις και καλεί τους εργαζόμενους να αγωνιστούν γι αυτές.

Παράλληλα επισημαίνει ότι σε συνθήκες εξουσίας του μεγάλου κεφαλαίου, οι όποιες θετικές εξελίξεις που θα πετυχαίνει με τη διεκδίκηση και την πάλη το ταξικό μαζικό κίνημα, και προσωρινές θα είναι αλλά και πίσω από τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης, όλων των λαϊκών στρωμάτων.

Όσο το κοινωνικοπολιτικό σύστημα αποβλέπει στην ενίσχυση των κερδών της ολιγαρχίας, όσο ως μέγιστη περιβαλλοντική αρχή θα παραμένει το δικαίωμα του κεφαλαιοκράτη να ρυπαίνει με αντάλλαγμα, στην «καλύτερη» περίπτωση, ένα πρόστιμο που συνήθως δεν εισπράττεται, μόνο προσωρινές βελτιώσεις μπορούν να επιτευχθούν.

Όπως και στα άλλα προβλήματα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, έτσι και στο πρόβλημα της ορθολογικής διαχείρισης των αποβλήτων, ολοκληρωμένη και μακροπρόθεσμα λύση, με σεβασμό στο περιβάλλον, στην υγεία, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα, μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης με λαϊκή εξουσία και οικονομία μπορεί να εξασφαλιστεί.