Πραγματοποιήθηκε στην κεντρική Πλατεία της πόλης το 11ο Φεστιβάλ κατά των ναρκωτικών που οργάνωσε το παράρτημα Βοιωτίας του ΕΣΥΝ με την στήριξη όλων των τοπικών φορέων της πόλης, όπως ο Δήμος, το Εμπορικό Επιμελητήριο, και Πολιτιστικοί φορείς της πόλης.
Στη γεμάτη πλατεία μίλησε η πρόεδρος του παραρτήματος, κα Λιάνα Καραβασίλη, και στη συνέχεια παρουσιάστηκε στο κοινό πολιτιστικό πρόγραμμα με τραγούδια και μουσική από την μικτή χορωδία Λιβαδειάς “Έρκυνα”, και δημοτικοί χοροί από το παιδικό χορευτικό τμήμα του Συλλόγου Γυναικών Αγ. Γεωργίου και του χορευτικού τμήματος του Πολιτιστικού Συλλόγου Μικρασιατών Λιβαδειάς.
φωτορεπορτάζ από την εκδήλωση
ακολουθεί η ομιλία της προέδρου του παραρτήματος του ΕΣΥΝ Βοιωτίας, κας Λιάνας Καραβασίλη
Αγαπητοί φίλοι και φίλες
Νέοι και νέες
Εκ μέρους του παραρτήματος Βοιωτίας του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών, σας καλωσορίζω στο 11ο Αντιναρκωτικό φεστιβάλ νέων, που γι άλλη μια χρονιά διοργανώνουμε, με αφορμή την 26η Ιούνη, παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών.
Θέλουμε από αυτό το βήμα, να ευχαριστήσουμε για την συμμετοχή τους και στη φετινή διοργάνωση
- το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων και τους ειδικούς επιστήμονες που στελεχώνουν τον Συμβουλευτικό Σταθμό που λειτουργεί στην πόλη μας στην Αγ. Παρασκευή
- Το κέντρο πρόληψης «Πρόταση Ζωής» για τη συνεχή συνεργασία μας και την παρουσία τους εδώ απόψε
- Το Δήμο (…δήμαρχο…) Λεβαδέων και το Επιμελητήριο Βοιωτίας για την καθοριστική συμβολή τους και υποστήριξη
Και βέβαια
- Τους πολιτιστικούς συλλόγους της πόλης και των χωριών μας που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας και βρίσκονται εδώ για να μας παρουσιάσουν χορούς απ την Ελλάδα και τα παράλια της Μικράς Ασίας. Είναι το παιδικό χορευτικό τμήμα του συλλόγου γυναικών Αγ. Γεωργίου και το χορευτικό τμήμα του συλλόγου Μικρασιατών Συνοικισμού Λιβαδειάς.
- Επίσης τη μικτή χορωδία Λιβαδειάς «Έρκυνα» που θα μας κρατήσει συντροφιά με αγαπημένα τραγούδια.
Ευχαριστούμε όλους εσάς που βρίσκεστε πάντα δίπλα μας, συνοδοιπόροι και συναγωνιστές στο αντιναρκωτικό κίνημα, με την ευαισθησία αλλά και την αγωνία σας για το πρόβλημα των ναρκωτικών.
Φίλοι και φίλες
Η φετινή παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών βρίσκει τη χώρα να βυθίζεται όλο και πιο βαθιά σε μια παρατεταμένη οικονομική – κοινωνική κρίση. Οι επιπτώσεις της επιδρούν καταλυτικά στη ζωή των παιδιών και των νέων ανθρώπων. Μέσα σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα επιδεινώνονται όλοι οι παράγοντες που καθορίζουν τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους, την προσπάθειά τους να βάλουν τις βάσεις της ενήλικης ζωής τους. Η προβολή με κάθε τρόπο της λογικής του «αναγκαίου κακού» που απλά πρέπει να το αποδεχτούμε, η έλλειψη προοπτικής, οδηγεί στην έλλειψη κινήτρων, στην παραίτηση.
Το φαινόμενο της χρήσης και της εξάρτησης από ψυχοτρόπες ουσίες είναι απόρροια κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών προβλημάτων που η διόγκωσή τους αντανακλάται άμεσα σε όλες της πλευρές του προβλήματος. Έτσι στα χρόνια της κρίσης εμφανίζεται ιδιαίτερα οξυμένο, γιατί περισσότερος πληθυσμός πειραματίζεται με τις ουσίες αυτές, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε
- Άνοδο της χρήσης στις μαθητικές ηλικίες. Σήμερα το 16% των μαθητών έχει κάνει χρήση κάποιας ναρκωτικής ουσίας.
- Αύξηση του ποσοστού αυτών που από τη δοκιμή περνούν στη συστηματοποίηση της χρήσης.
- Μείωση της ηλικίας πρώτης επαφής – πειραματισμού στα 13,5 έτη (δηλ. στις αρχές του Γυμνασίου).
- Το 13,5% των ελλήνων μαθητών έχει κάνει χρήση κάνναβης.
- Το 25% όσων στη χώρα μας ζητούν θεραπεία είναι γιατί είναι εξαρτημένοι από κάνναβη
Η πραγματική κατάσταση που επιδεινώνεται με γρήγορους ρυθμούς δεν έχει αποτυπωθεί ακόμα στα πορίσματα των σχετικών ερευνών, τα επόμενα χρόνια το κοινωνικό φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης θα διογκωθεί ακόμα περισσότερο.
Φίλες και φίλοι,
Για πολλοστή φορά, μέσα στις δεκαετίες ζωής του φορέα μας, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια νέα κλιμάκωση της προσπάθειας αυτών που θέλουν να αποκρύψουν τα πραγματικά αίτια της τοξικοεξάρτησης, να καλλιεργήσουν την ανοχή και το συμβιβασμό με το πρόβλημα, να προβάλουν σαν μοναδική λύση τη διαχείριση του προβλήματος μέσα από την νομιμοποίηση.
Από την άλλη πλευρά όμως η ελληνική κοινωνία διατηρεί τα υγιή αντανακλαστικά της, δεν συμβιβάζεται με το πρόβλημα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η Ελλάδα έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά χρήσης και εξάρτησης στην Ευρώπη και παγκόσμια. Παρ’ όλα αυτά οι δύσκολες εποχές που περνάμε με όλους τους επιβαρυντικούς παράγοντες να επιδεινώνονται και πολλούς δείκτες να έχουν ανοδικές τάσεις, δεν επιτρέπουν κανέναν εφησυχασμό.
Η επικίνδυνη και επίμονη προσπάθεια για την αθώωση της δήθεν ακίνδυνης κάνναβης και το διαχωρισμό των ναρκωτικών σε «μαλακά» και «σκληρά», που γίνεται τα τελευταία χρόνια στην Αμερική και την Ευρώπη βρίσκει πρόθυμους υποστηρικτές και στη χώρα μας. Και στην πόλη μας…. Ξεδιάντροπα, τάχα κάνουν τέχνη τραγουδώντας «νόμιμη μαριχουάνα» και χωρίς ίχνος συνείδησης απέναντι στα ίδια τους τα παιδιά, γνωστοί και μη εξαιρετέοι, διαφημίζουν την προσωπική τους κατρακύλα ως τρόπο ζωής για τους νέους. Οι συνέπειες της επικίνδυνης αντίληψης και του αντιεπιστημονικού διαχωρισμού σε μαλακά και σκληρά, έχουν ήδη αποτυπωθεί στα σχολεία της χώρας: Η ανοχή και ο συμβιβασμός με τη χρήση ουσιών κερδίζει συνεχώς έδαφος στις συνειδήσεις των παιδιών και αποτελεί σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα για την αύξηση της χρήσης.
Μόνο τυχαία δεν είναι η περίοδος που έχουν επιλέξει αυτοί που ανοίγουν ξανά το ζήτημα της νομιμοποίησης των ναρκωτικών. Σε μια περίοδο που η νέα γενιά βλέπει τα στοιχειώδη δικαιώματά της να εξαφανίζονται, βάζουν στο στόχαστρο το μυαλό και την καρδιά της νεολαίας. Είναι η κατάλληλη περίοδος για να αποπροσανατολιστεί η νέα γενιά από τα πραγματικά της προβλήματα.
Τα επιχειρήματά τους είναι δανεισμένα από τη φαρέτρα ολλανδικών, ισπανικών και αμερικανικών πολυεθνικών, που μονοπωλούν σήμερα την παραγωγή και διανομή της λεγόμενης ιατρικής κάνναβης βλέποντας τα κέρδη τους να εκτινάσσονται. Κάποιες από αυτές και χορηγοί στα ναρκω -φεστιβάλ αφού φυσικά συμφωνούν με το περιεχόμενό τους.
Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη η απομυθοποίηση των μύθων, η προσπάθεια όλων μας για την έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση, τη δική μας και των παιδιών μας.
Τα δεδομένα υπάρχουν στη χώρας μας αλλά και σε διεθνές επίπεδο, βασίζονται στις εκθέσεις των επίσημων φορέων του ΕΚΤΕΠΝ (Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης για τα Ναρκωτικά), του ΕΠΙΨΥ (Επιστημονικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας), του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Ναρκωτικά, του Παγκόσμιου Οργανισμού του ΟΗΕ για την Παρακολούθηση των Ναρκωτικών καθώς και σε εκθέσεις, μελέτες και απολογιστικά στοιχειά του ΚΕΘΕΑ, του 18 ΑΝΩ και του ΟΚΑΝΑ.
Σε ότι αφορά στην κάνναβη, χρόνια τώρα γίνεται πολύ συζήτηση για το εάν προκαλεί εξάρτηση ή όχι, για το εάν είναι «σκληρό» ή «μαλακό» ναρκωτικό, για το εάν είναι φυσική ή χημική ουσία, για το εάν πρέπει να νομιμοποιηθεί η χρήση της ή όχι, για το εάν η νομιμοποίηση μπορεί να χτυπήσει το παράνομο εμπόριο.
Σε σχετικό άρθρο, ο Επιστημονικά Υπεύθυνος της Μονάδας Απεξάρτησης «Διάπλους» της Ψυχιατρικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Κέρκυρας και πρώην πρόεδρος του ΕΣΥΝ, Ηλίας Μιχαλαρέας για να απαντήσει όσο πιο απλά και κατανοητά γίνεται, παρομοιάζει την χρήση και την εξάρτηση με ένα κλάσμα. Λέει: Στον αριθμητή του κλάσματος μπορούμε να βάλουμε μια οποιαδήποτε ουσία, ηρωίνη, κοκαΐνη, αλκοόλ, χασίς,….. Στον παρανομαστή δυστυχώς, και αυτό το επιβεβαιώνει όχι μόνο η θεωρία αλλά και η κλινική εμπειρία, μπαίνει πάντα το ίδιο στοιχείο που είναι το «φτιάξιμο». Ο παρανομαστής είναι κοινός για όλες τις ουσίες. Για τον ίδιο λόγο θα χρησιμοποιηθεί το αλκοόλ, το χασίς, η ηρωίνη, τα βαρβιτουρικά…. ανεξαρτήτως της χημικής σύνθεσης και της φαρμακολογικής τους δράσης. Σημασία δεν έχει τι «πίνει» κάποιος αλλά ότι «πίνει».
Όπως και στα κλάσματα που για να προστεθούν πρέπει πρώτα να γίνουν ομώνυμα, να έχουν δηλαδή κοινό παρανομαστή, έτσι και στην εξάρτηση, στην εποχή της πολυτοξικομανίας, το πέρασμα από την μία ουσία στην άλλη είναι η σκληρή πραγματικότητα για χιλιάδες νέα παιδιά. Αν ο παρανομαστής είναι κοινός εύκολα η μία ουσία μπορεί να προστεθεί στην άλλη.
Ο κοινός παρανομαστής είναι η ανάγκη που έχει ένας άνθρωπος για να «φτιαχτεί», για να «φύγει» από μια πραγματικότητα που βιώνει με επώδυνο τρόπο.
Συνεπώς δεν υπάρχουν «σκληρά» και «μαλακά» ναρκωτικά , υπάρχουν ναρκωτικά. Δεν υπάρχουν «σκληρές» και «μαλακές» αιτίες που οδηγούν στη χρήση. Οι αιτίες είναι κοινές για όλες τις ουσίες. Άλλωστε, το 90% των πολυτοξικομανών αναφέρει ως πρώτη ουσία χρήσης την κάνναβη. Σε τελευταία ανάλυση , αυτό που έχει σημασία στην εξάρτηση από ψυχοτρόπες ουσίες δεν είναι οι πιθανές θεραπευτικές ή επιβλαβείς επιπτώσεις τους , αλλά αυτό που εννοούμε με την λέξη «ναρκωτικά» ως προσωπική μεν , αλλά ανελεύθερη επιλογή που οδηγεί στην υιοθέτηση ενός καταστροφικού τρόπου ζωής. Ενός τρόπου ζωής που διαμεσολαβείται από τα ναρκωτικά. Ενός τρόπου ζωής που υποστηρίζεται και νομιμοποιείται από την ναρκωκουλτούρα που περιβάλλει έναν πολιτισμό της παρακμής και που κατά καιρούς παίρνει διάφορες μορφές (life style, κ.λ.π.)
Τα αρνητικά αποτελέσματα ενός τέτοιου πολιτισμού είναι δομικά και δεν αντιμετωπίζονται με νομικές παρεμβάσεις. Η ανεργία π.χ. δεν μπορεί να απαλειφθεί με νόμους. Χρειάζεται να αλλάξουν οι σχέσεις παραγωγής. Η πορνεία είναι νόμιμη, αλλά ο μεγάλος τζίρος γίνεται από την παράνομη πορνεία και δη την παιδική. Το ίδιο συμβαίνει με το αλκοόλ και με τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα. Η νομιμοποίηση της χρήσης της μιας ή της άλλης ψυχότροπης ουσίας δε θα λύσει το πρόβλημα, αντίθετα θα το οξύνει αφού μέσα από αυτήν νομιμοποιείται ένας τρόπος ζωής που χαρακτηριστικό του στοιχείο είναι η φυγή.
Φίλες και φίλοι
Το πρώτο κρίσιμο ζήτημα για τη μελέτη και την αντιμετώπιση είναι ο προσδιορισμός του προβλήματος.
Ποιες είναι οι αιτίες, Τι ωθεί ένα νέο άνθρωπο στη χρήση ναρκωτικών;
Είναι οι παρέες; Ο μιμητισμός; τα προβλήματα; η τάση για αμφισβήτηση; η μοναξιά; η ευάλωτη προσωπικότητα; το οικογενειακό περιβάλλον;
Είναι όλα αυτά και πολλά ακόμα. Για να κατανοηθεί όμως το φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης χρειάζεται να το μελετήσουμε ως πολύ-αιτιακό και πολύ-παραγοντικό κοινωνικό φαινόμενο. Δεν αρκεί ένας μόνο παράγοντας για να εξηγήσει την τάση ενός νέου ανθρώπου να βρει φυγή από την πραγματικότητα που βιώνει, καταφεύγοντας στη χρήση ουσιών.
Όλα τα παραπάνω μπορούν να ομαδοποιηθούν σε τρεις κατηγορίες: το περιβάλλον, την προσωπικότητα και την ουσία.
Μπορεί από μια σειρά τέτοιων αιτιών να οδηγηθεί κάποιος στη δοκιμή, για να εγκατασταθεί όμως η εξάρτηση χρειάζεται να συναντηθούν και οι τρεις κατηγορίες προβλημάτων σε ένα συγκεκριμένο συνδυασμό. Πρέπει να γίνει η συνάντηση μιας συγκεκριμένης ελλειμματικής προσωπικότητας με την ουσία, σε μια συγκεκριμένη κοινωνικοπολιτική στιγμή.
Όλα αυτά όμως καθορίζονται από το κοινωνικό περιβάλλον, από το κοινωνικό – οικονομικό σύστημα μέσα στο οποίο ζουν και διαμορφώνονται τα παιδιά και οι νέοι.
Η διαμόρφωση της προσωπικότητας είναι μια διαδικασία που πραγματοποιείται και ολοκληρώνεται μέσα από τη δραστηριότητα, την επικοινωνία, τη συμμετοχή στις κοινωνικές σχέσεις.
Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα επομένως του ατόμου διαμορφώνονται ανάλογα με τις συνθήκες, μέσα στις οποίες αναπτύσσεται και έχουν άμεση σχέση με την ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων που επικρατούν.
Το κοινωνικοοικονομικό σύστημα επίσης είναι εκείνο που ορίζει τις συνθήκες παραγωγής, πώλησης αλλά και κατανάλωσης ναρκωτικών ουσιών. Που δημιουργεί τις συνθήκες ώστε να είναι σήμερα τόσο εύκολη η συνάντηση με την ουσία.
Φυσικά το κοινωνικό περιβάλλον είναι αυτό που διαμορφώνει τις προβληματικές καταστάσεις στην εργασία, στο σχολείο, στην παρέα, στην οικογένεια που όταν συμπέσουν με τα δύο προηγούμενα μπορούν να οδηγήσουν στην εξάρτηση.
Γι’ αυτό λέμε ότι η ουσιοεξάρτηση είναι κοινωνικό φαινόμενο και επομένως η αντιμετώπισή του δεν είναι υπόθεση μόνο των ειδικών, μας αφορά όλους.
Επιβαρυντικοί παράγοντες είναι η φτώχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός, το φτωχό πολιτιστικό περιβάλλον, η σχολική αποτυχία και η σχολική διαρροή, η διαθεσιμότητα των ουσιών, η χρήση ή η ανοχή απέναντι στη χρήση στο οικείο περιβάλλον, τα πρότυπα της κοινωνίας, π.χ. πλούσιοι και διάσημοι που κάνουν χρήση ουσιών, κ.α.
Δεν είναι η χρήση απλά θέμα κακών οικογενειακών σχέσεων, μαγκιάς, μίμησης, έλξης από το απαγορευμένο ή βιολογικής προδιάθεσης. Ακούμε θεωρίες για την οικογένεια του χρήστη, για την προσωπικότητα, για το κοινωνικό του περιβάλλον, για τη νομοθεσία, θεωρίες που ιατρικοποιούν τη χρήση. Η μονοδιάστατη προσέγγιση του φαινομένου αποσκοπεί στο να αποκοπεί ο αγώνας απέναντι σε αυτό από τις κοινωνικές ρίζες που το γεννούν. Αποσπασματικές αιτιάσεις οδηγούν σε αποσπασματικές λύσεις που συντηρούν το φαινόμενο και κυρίως που δεν θέτουν στο στόχαστρο της πάλης τις κοινωνικές αιτίες την μήτρα της τοξικοεξάρτησης ως κοινωνικό φαινόμενο.
H δημοσίευση της Ετήσιας Έκθεσης του 2015 από τη Διεθνή Επιτροπή του ΟΗΕ για τον έλεγχο των ναρκωτικών επιβεβαιώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις παραπάνω θέσεις. Αναφέρει: η χρήση, …, είναι απόρροια κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών προβλημάτων. Η φτώχια, η πείνα, η οικονομική ανισότητα, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η αποστέρηση, η μετανάστευση, η υποχρεωτική εκτόπιση, οι περιορισμένες δυνατότητες πρόσβασης στην εκπαίδευση και την εργασία, η έκθεση στη βία και στη χρήση είναι κρίσιμοι παράγοντες που οδηγούν στη χρήση ναρκωτικών. Η αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων είναι, επομένως, εξίσου σημαντική με τις προσπάθειες που στοχεύουν στις ίδιες τις ουσίες.
Στη χώρα μας με τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, τα υψηλότερα ευρωπαϊκά ποσοστά ανεργίας, τους νέους που στερούνται προοπτική, τον αυξανόμενο αριθμό των νοικοκυριών κάτω από το όριο της φτώχιας, το κοινωνικό κράτος που ψαλιδίζεται μέρα με τη μέρα, το καθημερινό δράμα των χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, όπως ήταν αναμενόμενο, έχουν ήδη φανεί έντονα τα σημάδια των επιπτώσεων και στο πρόβλημα των ναρκωτικών.
- Εξάπλωση της χρήσης ναρκωτικών, καθώς και άλλων μορφών εξάρτησης (αλκοολισμός, τυχερά παιχνίδια, Διαδίκτυο).
- Επιδείνωση της κατάστασης των εξαρτημένων που χαρακτηρίζεται από τη στροφή τους σε νέες, οικονομικότερες αλλά ιδιαίτερα επικίνδυνες για την υγεία και τη ζωή τους ουσίες («σίσα»), τις επιδημικές διαστάσεις της εξάπλωσης του HIV/AIDS και της ηπατίτιδας C, το συνεχώς αυξανόμενο αριθμό αστέγων.
- Μείωση του κινήτρου για θεραπεία αφού η οικονομική κρίση συνθλίβει τις ελπίδες για κοινωνική επανένταξη και καταδικάζει τον απεξαρτημένο να επανέλθει στο περιβάλλον που τον οδήγησε στη χρήση. Επιπλέον η λαϊκή οικογένεια που μέχρι τώρα επωμιζόταν το μεγαλύτερο βάρος αυτής της προσπάθειας, αντιμετωπίζει πλέον αξεπέραστες δυσκολίες.
- Αύξηση των υποτροπών σε θεραπευόμενους.
- Αύξηση των φαινόμενων ρατσισμού που εκδηλώνονται και απέναντι στους χρήστες ουσιών.
Όλα αυτά μαζί με την οικονομική ασφυξία που έχει επιβληθεί σε όλες τις δομές πρόληψης – θεραπείας («στεγνά προγράμματα») – επανένταξης και την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, δημιουργούν ένα εκρηκτικό περιβάλλον.
Στοιχεία
Σύμφωνα με την τελευταία πανελλήνια έρευνα στο σχολικό πληθυσμό για τη χρήση νόμιμων και παράνομων ουσιών του ΕΠΙΨΥ
Ένας στους 7 μαθητές (15,2%) αναφέρει χρήση οποιασδήποτε παράνομης ουσίας έστω και μια φορά,
9,8% πάνω από 3 φορές
13,3% χρήση κάνναβης έστω μια φορά
Από την έκθεση του ΕΚΤΕΠΝ (Έρευνα 2014)
Μείωση της ηλικίας έναρξης χρήσης, πειραματισμού στα 13,8 έτη
Το 7,5% κάνει συστηματική χρήση κάνναβης,
το 6,5% των κοριτσιών κάνει συστηματική χρήση χαπιών,
από το 2006 έχουμε διπλασιασμό συστηματικής χρήσης κάνναβης σε μαθητές και έχει τριπλασιαστεί η χρήση ναρκωτικών στις μαθήτριες.
Μεταξύ 1984 και 2011 έχει τριπλασιαστεί το ποσοστό των μαθητών που έχουν κάνει χρήση ναρκωτικών.
Οι μεταβολές σχετίζονται με τις αντιλήψεις των μαθητών για τη διαθεσιμότητα και την επικινδυνότητα των ουσιών.
Σήμερα χρειάζεται να οξυνθεί η αντιπαράθεση με την κοινωνική ανοχή στα ναρκωτικά σαν τρόπο ζωής με όλα τα μέσα, με επιστημονικά, ιδεολογικά και πολιτικά επιχειρήματα, με οξυμένο μέτωπο στις θεωρίες που οδηγούν στην ανοχή και στην συμφιλίωση με το φαινόμενο.
Επίσης δεν πρέπει να υποτιμάμε ότι η διακίνηση των ναρκωτικών που γίνεται σήμερα όλο και πιο συστηματικά στις πιο μικρές ηλικίες συνιστά μια γιγάντια οικονομική επιχείρηση στα πλαίσια της καπιταλιστικής οικονομίας που αποφέρει τεράστια κέρδη. Η παγκόσμια διακίνηση των ναρκωτικών υπολογίζεται σε πάνω από 500 δις $ το έτος, ενώ τα ετήσια έσοδα του Άμστερνταμ μόνο από τον ναρκωτουρισμό φτάνουν τα 3 δις $.
Η τοξικομανία δεν είναι απλά η χρήση μια ουσίας, αλλά είναι τρόπος ζωής. Είναι τρόπος ζωής που το άτομο υποτάσσει κάθε του δράση, κάθε ανάγκη στην αναζήτηση της ουσίας. Διαμορφώνει τις κοινωνικές του σχέσεις γύρω από την αναζήτηση της ουσίας, αποξενώνεται από το κοινωνικό γίγνεσθαι και κυρίως αποξενώνεται από την ουσία του εαυτού του. Γι’ αυτό και η εξάρτηση από ψυχοδραστικές ουσίες είναι ακραία μορφή αλλοτρίωσης που αντιτίθεται στην ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης και στον άνθρωπο ως κοινωνικό όν. Τα ναρκωτικά δεν οδηγούν μόνο στον φυσικό θάνατο, αλλά και στον κοινωνικό θάνατο, διαμορφώνοντας ανθρώπους σκιές στο περιθώριο της ζωής και των κοινωνικών σχέσεων. Η χρήση ναρκωτικών οδηγεί στην έλλειψη κινήτρου για τη ζωή αφού τα πάντα υποτάσσονται στην ψευδεπίγραφη ευχαρίστηση που προσφέρει η χρήση της ουσίας. Και εμείς δεν θέλουμε τη νέα γενιά στο περιθώριο της ζωής. Θέλουμε τους νέους πρωταγωνιστές της ζωής, για να διαμορφώσουν τη ζωή που τους αξίζει. Θέλουμε νέους ανθρώπους με καθαρή συνείδηση για να μπορούν να φέρουν τη ζωή στα μέτρα τους.
Φίλοι και φίλες
Υπάρχει δρόμος για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών.
Ο συμβιβασμός με το πρόβλημα και η διαχείριση δεν είναι μονόδρομος.
Με την οργανωμένη πάλη μας μπορούμε να ανατρέψουμε τις αιτίες του.
Μπορούμε να ενισχύσουμε τους προστατευτικούς παράγοντες και να περιορίσουμε τους επιβαρυντικούς.
Ως Εθνικό Συμβούλιο κατά των ναρκωτικών, συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις , συζητάμε τα πάντα, αρκεί αυτά να μην είναι αντίθετα στη φύση του ίδιου του ανθρώπου, που η φυσική του στάση είναι να στέκεται όρθιος με το κεφάλι ψηλά, και όχι να σκύβει αδιάφορος, ηττημένος και αδύναμος.
Το παράρτημα Βοιωτίας, μαζί με όλους τους φορείς του νομού θα εξακολουθήσει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αντιναρκωτικού κινήματος, θα ενημερώνει και θα διεκδικεί, όπως έκανε κι όλα τα προηγούμενα χρόνια, με δεκάδες εκδηλώσεις, μαζί με Συλλόγους Γονέων, εργατικά Σωματεία, εκπαιδευτικούς, μαθητικά συμβούλια, αθλητικούς και πολιτιστικούς συλλόγους.
Δώσαμε κι εξακολουθούμε να δίνουμε μάχη για τη λειτουργία του Σ.Σ. , ως πρώτο βήμα της υλοποίησης του στεγνού θεραπευτικού προγράμματος στο νομό. Για τη στελέχωσή του με επιστημονικό προσωπικό με σταθερή και μόνιμη σχέση εργασίας. Η εκτίμησή μας για τα αποτελέσματα της λειτουργίας του είναι θετική. Την ίδια εκτίμηση έχουν και χρήστες που ήρθαν για βοήθεια αλλά και γονείς.
Η μία εργαζόμενη δεν επαρκεί. Παλεύουμε για την εξασφάλιση και δεύτερου εργαζομένου. Και προχωράμε στο επόμενο βήμα, που είναι η δημιουργία μονάδας επανένταξης. Είμαστε αισιόδοξοι ότι θα τα καταφέρουμε!
Σας θέλουμε δίπλα μας σ αυτόν τον αγώνα, μας αφορά όλους…
Δυναμώνουμε το ΕΣΥΝ κι αγωνιζόμαστε
- ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά,
- ενάντια στις αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν το φαινόμενο της ουσιοεξάρτησης
Διεκδικούμε
- αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν πρωτογενή πρόληψη – θεραπεία – κοινωνική επανένταξη.
- Να στηριχθούν οι υπάρχουσες δομές πρόληψης, «στεγνών» προγραμμάτων απεξάρτησης- κοινωνικής επανένταξης με χρηματοδότηση από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
- Να εγκαταλειφθεί η προσπάθεια διακίνησης «υποκατάστατων» μέσα από το σύστημα υγείας. Τα Προγράμματα υποκατάστασης πρέπει να είναι υψηλών προδιαγραφών, να απευθύνονται μόνο σε ειδικές ομάδες χρηστών και να οδηγούν στη θεραπεία και όχι απλά στη συντήρηση.
- Να δοθεί προτεραιότητα στην Πρωτογενή Πρόληψη με στόχο την πρόταση ενός τρόπου ζωής δημιουργικού, με αξίες, στόχους και αξιοπρέπεια, μέσα από τη συλλογικότητα
- Παλεύουμε για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας στη δουλειά, τη μόρφωση, τις σπουδές, τον αθλητισμό και τον πολιτισμό.
ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ – ΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ.
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ!
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗ ΦΕΡΟΥΜΕ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΩΝ!