H oμιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, στη Βουλή
Στην Ολομέλεια της Βουλής μίλησε το βράδυ της Πέμπτης ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στησυζήτηση για τον εκλογικό νόμο.
Παρατίθεται η ομιλία:
«Κυρίες και κύριοι βουλευτές
Να μου επιτρέψετε από την αρχή να επισημάνω ότι τα επίμαχα ζητήματα που κυριαρχούν στην επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες, όπως είναι το θέμα που συζητάμε σήμερα στην Ολομέλεια, δηλαδή το θέμα του εκλογικού νόμου, αλλά και άλλα, δεν απασχολούν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, τους εργαζόμενους, που στενάζουν κάτω από μια βάρβαρη αντιλαϊκή φορομπηχτική πολιτική.
Οπωσδήποτε απασχολούν εσάς, τα διάφορα αστικά επιτελεία, τους επιχειρηματικούς ομίλους, βρίσκονται στο επίκεντρο της διαπάλης ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα του αστικού κατεστημένου, με μοναδική εξαίρεση, προς τιμήν του, το Κόμμα μας, το ΚΚΕ.
Το λαό τον απασχολούν και τον προβληματίζουν επιπλέον, τα νέα μέτρα που ετοιμάζετε, με βάση και τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού προς εταίρους και μεγάλο κεφάλαιο ότι μπορούν να στηριχτούν πάνω του για το παραπέρα ξεζούμισμα των λαϊκών στρωμάτων, για την ένταση της εκμετάλλευσης, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν την πολυπόθητη ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών τους.
Ο ΣΕΒ και η Κομισιόν έχουν πλήρως αποκαλύψει όλες αυτές τις μέρες, όλη αυτή την ατζέντα των νέων αντιλαϊκών ανατροπών που σχεδιάζονται.
Κι αυτό παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες του υπουργού Εργασίας να εμφανίσει τη μεγάλη εργοδοσία, την κυβέρνηση, την ΕΕ ως συστατικά μέρη ενός “εθνικού κοινωνικού μετώπου”, που τάσσονται τάχα ενάντια στις αντεργατικές ανατροπές, μπροστά στη διαπραγμάτευση για τα Εργασιακά. Και παρά τη συνδρομή που παρείχε στην κυβέρνηση και η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, συμμετέχοντας με θέρμη σ’ αυτόν τον προσχηματικό “κοινωνικό διάλογο”.
Όμως ο ΣΕΒ και η Κομισιόν “έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους”.
Δεν παύουν οι παρεμβάσεις αυτές να έχουν τη σημασία τους -και ως προς τη χρονική στιγμή που εκδηλώνονται-, καθώς αποδεικνύουν ότι η προσπάθεια της κυβέρνησης αποβλέπει στην εξαπάτηση των εργαζομένων, να θολώσει την πραγματική ταξική διαχωριστική γραμμή γύρω και από το ζήτημα των Εργασιακών, με στόχο να προλάβει και να χειραγωγήσει αν μπορέσει τις αντιδράσεις συνδικάτων, εργαζομένων.
Οι μεγαλοβιομήχανοι δείχνουν τα δόντια τους και τις πραγματικές τους στοχεύσεις.
Όλα σε βάρος των εργαζομένων. Με άλλα λόγια οι αξιώσεις των μεγαλοβιομηχάνων και των άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας είναι:
— Πλήρης απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και μάλιστα με το επιχείρημα ότι η χώρα μας αποτελεί “εξαίρεση” και ότι πρέπει να εφαρμοστούν οι ευρωπαϊκές Οδηγίες. Το επιχείρημα αυτό περιγράφει με σαφήνεια, με ακρίβεια τι πραγματικά σημαίνει και το περίφημο “ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο”, που προβάλλει το υπουργείο και στο οποίο, σύμφωνα με τον Γ. Κατρούγκαλο, θα πρέπει να επιστρέψει η χώρα μας.
— Η δυνατότητα στους εργοδότες να κηρύσσουν ανταπεργία, και μάλιστα ως όπλο απέναντι στις “καταχρηστικές απεργίες” των εργαζομένων!
— Για το συνδικαλιστικό νόμο ισχυρίζεται ότι αυτός “πάσχει”, θέτει ζήτημα “υπερπροστασίας” των συνδικαλιστών, όταν έχουμε μπαράζ απολύσεων και διώξεων στελεχών του ταξικού κινήματος σήμερα -και αυτό είναι γεγονός- για συνδικαλιστική δράση, ενώ θέτει και ζήτημα “αντιπροσωπευτικότητας” στην προκήρυξη απεργιών, δηλαδή ποιος θα αποφασίζει κάθε φορά γι’ αυτές, θέλοντας να βάλει επιπλέον εμπόδια, αν όχι να καταργήσει εντελώς τη δυνατότητα που έχει ένα κλαδικό ή ένα μεγάλο επιχειρησιακό σωματείο να κηρύξει απεργία.
— Θεωρεί ως “νόθευση” των συλλογικών διαπραγματεύσεων την υποχρεωτική διαιτησία (ΟΜΕΔ), με τον ισχυρισμό μάλιστα ότι οι αποφάσεις του ΟΜΕΔ “μπορεί να εκτινάξουν στα ύψη τα μισθολογικά κόστη των επιχειρήσεων” και πως μπορεί αυτό να αποθαρρύνει τις επενδύσεις. Αυτά λέγονται τη στιγμή που στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι αποφάσεις του ΟΜΕΔ οδηγούν σε μεγάλες μειώσεις τους εργατικούς μισθούς, συμβάλλουν με τον τρόπο τους στη μείωση και του μέσου μισθού. Αλλά προφανώς στους εργοδότες ούτε αυτό αρκεί. Εκεί, λοιπόν, που μας χρωστάνε, ζητάνε και το βόδι.
Την ίδια ώρα, σε απόλυτο συγχρονισμό, η Κομισιόν θέτει και αυτή το ίδιο ουσιαστικά αντεργατικό πλαίσιο της επικείμενης διαπραγμάτευσης, καταρρίπτοντας το μύθο της κυβέρνησης ότι τα “σκληρά” μέτρα είναι έμπνευση μόνο του ΔΝΤ, που “ζητάει αίμα”, ενώ τα άλλα μέρη του κουαρτέτου προσέρχονται με ηπιότερες προτάσεις.
Η ουσία είναι ότι αυτή τη γραμμή, την οποία υπηρετούν από κοινού κυβέρνηση, εργοδότες, ΔΝΤ, Κομισιόν και πλειοψηφία ΓΣΕΕ, είναι εχθρική για τα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα.
Είναι ο κοινός αντεργατικός παρανομαστής για να ενταφιαστεί ό,τι έχει απομείνει από εργασιακά δικαιώματα.
Γι’ αυτό πρέπει να βρει απέναντί της σύσσωμους τους εργαζόμενους. Συμβολή σ’ αυτήν την κατεύθυνση αποτελεί το κάλεσμα Ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων για την ανάπτυξη της πάλης στο μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων και το σχέδιο νόμου που συντάχθηκε με πρωτοβουλία τους για τον ίδιο λόγο.
Απέναντι σε αυτή την κυβερνητική πολιτική κανένα από τα άλλα κόμματα δεν αντέδρασε.
Έχει βέβαια αυτό την εξήγησή του.
Πώς να αντιδράσουν όταν ουσιαστικά η κριτική που ασκούν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, στην κυβέρνηση είναι ότι δεν προχωρά με ταχύτητα τις αναδιαρθρώσεις, όταν ο κ. Μητσοτάκης από το βήμα του ΣΕΒ δίνει διαβεβαιώσεις ότι η ΝΔ είναι το κόμμα της επιχειρηματικότητας, σε ένα κρεσέντο ανταγωνισμού με την κυβέρνηση για το ποιος είναι πιο πολύ με το κεφάλαιο;
Όταν η Ένωση Κεντρώων παίζει το γνωστό ρόλο του “λαγού” σε όλα τα αντιδραστικά μέτρα;
Όταν η ΧΑ σκίζεται για τη στήριξη της ελληνικής επιχειρηματικότητας, δηλαδή της ανάκαμψης των κερδών των καπιταλιστών;
Αυτή η στρατηγική τους σύμπλευση στο στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης δεν επιτρέπει διαφοροποιήσεις, παρ’ όλες τις γκρίνιες, τις υποκριτικές διαπιστώσεις για τη φτωχοποίηση του λαού, που όμως και αυτές αξιοποιούνται για να επιβεβαιώσουν την ανάγκη να επιταχυνθεί η προσπάθεια για την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου.
Κυρίες και κύριοι
Σε όλα τα ζητήματα της επικαιρότητας υπάρχει στρατηγική ταύτιση όλων των άλλων κομμάτων με εξαίρεση το ΚΚΕ.
Οι “ομηρικές αυτές μάχες”, που διεξάγονται στη Βουλή και στα κανάλια, γίνονται μόνο για να συσκοτίσουν, να μπερδέψουν, να αποπροσανατολίσουν.
Η υπερπροβολή των αντιπαραθέσεων για τον εκλογικό νόμο, αλλά και για τις τηλεοπτικές άδειες, για το σκάνδαλο της “Ζήμενς” υπηρετεί αυτήν την αποπροσανατολιστική τακτική, στην οποία μπορεί να πρωτοστατεί η κυβέρνηση, αλλά πολύ καλά την αξιοποιούν και τα άλλα κόμματα, πρωτίστως η ΝΔ, στην αγωνία της, βέβαια, να αναδειχθεί σε πιο καθαρόαιμο υπερασπιστή του μεγάλου κεφαλαίου.
Σε θέματα όπως είναι οι παραπάνω αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, που ετοιμάζονται να έρθουν από φθινόπωρο ή οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, πρέπει να σημειώσουμε εδώ μέσα την εκκωφαντική συμφωνία των άλλων κομμάτων, που για ορισμένους εκφράζεται και με αφωνία, αν και κατά τ’ άλλα, βγαίνουν εύκολα για να διαφωνήσουν με την κυβέρνηση σε σχέση μόνο με το μπόνους ή τον αριθμό των τηλεοπτικών αδειών που θα δοθούν.
Για παράδειγμα, στα τέλη της περασμένης εβδομάδας πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία.
Οι αποφάσεις της αποτελούν κίνδυνο για τους λαούς, αφού στην πραγματικότητα επιβεβαιώνουν τον επιθετικό προσανατολισμό της λυκοσυμμαχίας αυτής στον ανταγωνισμό Αμερικάνων και Ευρωπαίων με τους Ρώσους, καταγράφουν, πέρα από τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις, όξυνση των αντιθέσεων.
Μια πλευρά αυτών των οξυμένων ανταγωνισμών βλέπουμε αυτές τις μέρες με το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία και τις εξελίξεις στη γείτονα χώρα, ενώ υπάρχει κίνδυνος να συμπαρασύρουν σε περιπέτειες και την Ελλάδα και τις χώρες της ευρύτερης περιοχής.
Σε αυτή τη Σύνοδο λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση εμφανίστηκε πιο ΝΑΤΟική από τους ΝΑΤΟικούς, επιδεικνύοντας πρόθεση και διάθεση να στηρίξει όλα τα ΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Β. Αφρικής.
Γι’ αυτή τη στάση κανένα από τα άλλα κόμματα δεν είπε κουβέντα.
Φυσικά καταλαβαίνουμε τη στάση τους, αφού όλοι ανεξαιρέτως θεωρούν απαραβίαστη τη συμμόρφωσή τους στα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ, της ΕΕ.
Άλλωστε, ο πρόεδρος της ΝΔ πάει αυτές τις μέρες ταξίδια στο εξωτερικό, ανάμεσα στα οποία και στο Ισραήλ, προκειμένου να επιβεβαιώσει την προσήλωση της ΝΔ στους στόχους γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας για λογαριασμό της αστικής τάξης, που επίσης πολύ καλά υπηρετεί προς το παρόν και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Κανένα από τα κόμματα του κεφαλαίου δεν έβγαλε ούτε ένα σχόλιο για τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ.
Η ναζιστική, υπόδικη για σοβαρά εγκλήματα ΧΑ, που κοροϊδεύει τους οπαδούς της δεξιάς με εθνικιστικές κορώνες, κάνει “γαργάρα” τόσο τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, όσο και την εμπλοκή της Ελλάδας στα σχέδια που υπονομεύουν τα ελληνικά λαϊκά κυριαρχικά δικαιώματα.
Ένα ακόμα, όμως, πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της στρατηγικής τους σύμπλευσης είναι η κοινή επί της ουσίας στάση απόρριψης -με διαφορετική βεβαίως επιχειρηματολογία που αποδεικνύει και το διαφοροποιημένο ρόλο που έχει κάθε πολιτική δύναμη εδώ μέσα- που κράτησαν όλα τα υπόλοιπα κόμματα στη συζήτηση της πρότασης νόμου του ΚΚΕ για την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
Εδώ συντάχθηκαν όλοι με τα συμφέροντα των τραπεζών, την προστασία των ομίλων, χαρακτηρίζοντας “ανεδαφική”, “μη ρεαλιστική” την πρόταση.
Οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξαν ότι η πρόταση του ΚΚΕ είναι ενδιαφέρουσα, όμως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή λόγω των οικονομικών συγκυριών…
Έκαναν προσπάθεια να απαξιώσουν αυτή την πρόταση ότι απευθύνεται δήθεν σε πλούσιους.
Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης, τελικά.
Αντιμετωπίζουν υποτίθεται οι ίδιοι τη φτώχεια, με κάποια ψίχουλα ελεημοσύνης των διάφορων “κοινωνικών προγραμμάτων” και αρνούνται το πλαίσιο δικαιωμάτων και προστασίας, όπως προβλέπουν οι συγκεκριμένες προτάσεις του ΚΚΕ και που δίνουν πραγματική ανακούφιση, πραγματική λύση στο πρόβλημα.
Από την πλευρά της η ΝΔ ξεκαθάρισε ότι δεν μπορεί να στηρίξει την πρόταση του ΚΚΕ, ενώ το ΠΑΣΟΚ παρ’ όλο που δήλωσε ότι η πρόταση του ΚΚΕ είναι θετική και επίκαιρη, ωστόσο, την απέρριψε.
Το Ποτάμι και η Ένωση Κεντρώων ανέλαβαν το ρόλο της επίθεσης στο ΚΚΕ, υπερασπιζόμενοι την κυβέρνηση με αντίστοιχα ψευδοεπιχειρήματα.
Κυρίες και κύριοι
Από την άλλη, στην αντιπαράθεση για τις τηλεοπτικές άδειες δεν αμφισβητείται από κανέναν από τους εμπλεκόμενους στον καβγά η πρόσδεση των ΜΜΕ σε μεγάλα συμφέροντα, σε επιχειρηματικούς ομίλους.
Κάθε άλλο. Το πραγματικό αντικείμενο της διαπάλης είναι το πώς θα γίνει το ξαναμοίρασμα της “πίτας” ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους επιχειρηματικούς ομίλους, με θύματα κι εδώ πάλι τους εργαζόμενους στα μέσα.
Ένα μοίρασμα “πίτας”, δηλαδή που έχει άμεσες οικονομικές και πολιτικές διαστάσεις. Οικονομικές γιατί αφορά την αναδιάταξη των επιχειρηματικών ομίλων και το μοίρασμα της διαφημιστικής “πίτας” και πολιτικές γιατί προφανώς η διαδικασία συνδέεται από τη μία με την προσπάθεια της κυβέρνησης να περιορίσει τα αντιπολιτευόμενα σε αυτήν ΜΜΕ, από την άλλη, από την πλευρά της αντιπολίτευσης, να αποσπάσει τη στήριξη ΜΜΕ στην πορεία διεκδίκησης της διακυβέρνησης αύριο.
Για να έρθουμε και στο επίμαχο.
Στο ζήτημα του εκλογικού νόμου, για παράδειγμα, οι διαφωνίες κινούνται γύρω από τον άξονα “εξασφάλιση της κοινοβουλευτικής και κυβερνητικής σταθερότητας”.
Ο εκλογικός νόμος στόχο έχει να διασφαλίσει την ομαλότητα στην κυβερνητική εναλλαγή και να δημιουργήσει προϋποθέσεις για ακόμα μεγαλύτερη συναίνεση στο πολιτικό σύστημα, προκειμένου απρόσκοπτα και με ευρύτερο καταμερισμό αυτή τη φορά ευθύνης ανάμεσα στα κόμματα της ΕΕ και του κεφαλαίου για να προχωρούν ευκολότερα, γρηγορότερα οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις.
Αυτονόητα, τελικός αποδέκτης αυτού του κλίματος συναίνεσης είναι ο λαός, τον οποίο όλοι, κυβέρνηση και αστική αντιπολίτευση, τον θέλουν στρατευμένο στο στόχο αυτής της ανάκαμψης, που προϋποθέτει θυσίες χωρίς τέλος από την πλευρά του.
Βεβαίως, ο άξονας αυτός είναι κοινά αποδεκτός απ’ όλους, η διαφωνία έγκειται στο πώς αυτή θα επιτευχθεί και βεβαίως ποιος θα έχει το πάνω χέρι σε αυτή τη διαδικασία.
Τα άλλα κόμματα, δηλαδή, που ασκούν κριτική σε πλευρές της κυβερνητικής πρότασης, ξεκινάνε από το κατά πόσο στην εφαρμογή του ο εκλογικός νόμος μπορεί να υπηρετήσει την κυβερνητική και πολιτική σταθερότητα, για να συνεχιστούν πάλι οι ίδιες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις.
Πάνω σε αυτά ξετυλίγεται αυτό το μεγάλο παζάρι ανάμεσα στα διάφορα αστικά κόμματα, που δεν αφορά απλώς τις διατάξεις του εκλογικού νόμου, αλλά επεκτείνεται σε μελλοντικές κυβερνητικές συνεργασίες μεταξύ σας.
Ο διακηρυγμένος στόχος της κυβέρνησης να συγκεντρώσει τις 200 ψήφους, που απαιτούνται για να ισχύσει ο νόμος από τις αμέσως επόμενες εκλογές, ήταν περισσότερο και κυρίως για να δώσει την εικόνα μιας πλατιάς συναίνεσης πάνω σε μια “εμβληματική”, όπως την παρουσιάζει, πρωτοβουλία.
Μια πρωτοβουλία που θέλει να την κάνει για να χρυσώσει και λίγο το χάπι σε αρκετούς δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της, αφού όλα τα άλλα που είχε υποσχεθεί στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα τα προηγούμενα χρόνια, ούτε στο όνειρό τους δεν πρόκειται να τα δουν οι εργαζόμενοι της πατρίδας μας.
Έτσι νομίζει ότι βρίσκει σωσίβιο στην πρόταση για τη θέσπιση του νέου εκλογικού νόμου.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που κράτησε σταθερή, συνεπή και ξεκάθαρη θέση από την αρχή της συζήτησης. Και όσον αφορά στο γενικό πολιτικό σκεπτικό, το οποίο το παρουσιάσαμε και χτες και σήμερα αναλυτικά εδώ στην Ολομέλεια, και σε ότι έχει να κάνει με τον ίδιο τον εκλογικό νόμο που προτείνει η κυβέρνηση.
Όπως λοιπόν έχουμε κάνει σαφές από την αρχή και επί της αρχής και επί των άρθρων, εμείς τασσόμαστε υπέρ και υπερψηφίζουμε συγκεκριμένα άρθρα τα άρθρα 1 (για την ψήφο στα 17), 2 (κατάργηση του μπόνους), 4 (διευθέτηση εδρών και περιφερειών) και 5 (ισχύς του νόμου από τις επόμενες εκλογές, αν συγκεντρώσει 200 ψήφους). Καταψηφίζουμε το άρθρο 3, με το οποίο διατηρείται το πλαφόν 3% για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή και ζητάμε από τους βουλευτές να υπερψηφίσουν στην ονομαστική ψηφοφορία την τροπολογία που έχει καταθέσει για αυτό το ζήτημα το ΚΚΕ.
Στρέφοντας τα πυρά της περισσότερο προς τη ΝΔ και προσπαθώντας να προσεταιριστεί το ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση προσπαθεί να προσδώσει στη διαμάχη για τον εκλογικό νόμο το χαρακτήρα της αντιπαράθεσης ανάμεσα στο “φως” και το “σκότος”.
Έτσι, οι δυνάμεις που τάσσονται υπέρ του σχεδίου νόμου υπηρετούν για την κυβέρνηση την πρόοδο, ενώ όσοι την απορρίπτουν ή την κατακρίνουν, ταυτίζονται με τη συντήρηση. Είναι όμως έτσι;
Η απάντηση από την πλευρά του ΚΚΕ είναι κατηγορηματικά όχι.
Ανεξάρτητα από τις διαφωνίες τους στα επιμέρους, κυβέρνηση και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης ταυτίζονται στο εξής βασικό:
Το εκλογικό σύστημα θα πρέπει να υπηρετεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο την κυβερνητική και πολιτική σταθερότητα, ώστε να συνεχίζεται απρόσκοπτα, με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, η εφαρμογή μέτρων και πολιτικών που έχει ανάγκη το κεφάλαιο και που βέβαια γι’ αυτά θα ματώνει συνεχώς ο ελληνικός λαός.
Αυτή η κοινή τους αντίληψη είναι η βάση για τα παζάρια που κάνουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί τον εκλογικό νόμο, που προτείνει, ως καταλύτη για κυβερνήσεις συνεργασίας. Θεωρεί ότι και μ’ αυτόν τον τρόπο διαχέεται σε περισσότερα κόμματα η ευθύνη για τη διεύθυνση και την άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζει.
Όλα αυτά, βέβαια, για να μεταφράζεται ευκολότερα και με μεγαλύτερη ευρύτητα η πολιτική συναίνεση σε συμφωνία, ανοχή και συνενοχή του λαού μας στην πολιτική που τον τσακίζει. Αυτό εννοούν όταν μιλάνε για “κοινωνική συνοχή και ειρήνη”.
Μήπως, όμως, η ΝΔ έχει διαφορετική άποψη για τους σκοπούς που θα πρέπει να υπηρετεί ένας εκλογικός νόμος; Όχι, βέβαια.
Το επαληθεύουν με όσα είπαν χτες και σήμερα οι βουλευτές της ΝΔ. Ο καημός τους, όπως και του ΣΥΡΙΖΑ, η πολιτική σταθερότητα, αποτυπωμένος στην άλλη όψη του ίδιου αντιλαϊκού νομίσματος.
Και τα άλλα κόμματα εκφράζουν επιμέρους ενστάσεις στη βάση της αγωνίας τους για το πόσο η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ διασφαλίζει την πολιτική σταθερότητα.
Βέβαια, τους κατανοούμε, αφού οι θέσεις αυτές δεν είναι άσχετες με τις γενικότερες ανακατατάξεις, με τις διεργασίες στο χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς και την πρόθεσή τους για αναβάθμιση του ρόλους τους στην ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος με το ένα ή το άλλο εκλογικό σύστημα.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο χώρο της λεγόμενης δεξιάς, από τη ΝΔ έως τη ΧΑ.
Το ΚΚΕ με σταθερότητα και συνέπεια υπερασπίζεται τη θέση για απλή και “ανόθευτη” αναλογική.
Η θέση αυτή περιέχεται και στην τροπολογία – προσθήκη που κατέθεσε στο κυβερνητικό νομοσχέδιο για τον εκλογικό νόμο, ζητώντας την καθιέρωση της απλής αναλογικής, με κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών και του πλαφόν του 3%.
Ταυτόχρονα, όμως, θα συνεχίσουμε να αποκαλύπτουμε στο λαό τη σκοπιμότητα όλης αυτής της συζήτησης που έχει ανοίξει, τις διεργασίες που πυροδοτεί ή διευκολύνει, για λογαριασμό πάντα της αστικής τάξης, των μακροπρόθεσμων συμφερόντων της.
Το κυριότερο, είναι να συνειδητοποιήσει ο λαός ότι όποιο σύστημα κι αν ισχύσει, οι κυβερνήσεις που θα προκύπτουν, πολυκομματικές ή μονοκομματικές, θα εφαρμόζουν πολιτικές και μέτρα σε βάρος του, εάν δεν αλλάξει ριζικά η κατάσταση.
Και όταν θα σηκώνει το κεφάλι, θα του τη λένε κι από πάνω, ότι ο ίδιος τους ψήφισε και ότι εκφράζουν αθροιστικά την …πλειοψηφία. Όπως γίνεται δηλαδή μέχρι σήμερα.
Σε αυτή την αντιλαϊκή συγχορδία των αστικών κυβερνήσεων συνεργασίας, το μόνο σίγουρο, είναι ότι το ΚΚΕ δεν πρόκειται να υποκύψει. Δεν πρόκειται ποτέ να προδώσουμε τα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα, να δώσουμε χέρι βοηθείας στους δυνάστες και εκμεταλλευτές του ελληνικού λαού με βάση τις πολιτικές που εφαρμόζουν.
Το “κλειδί” για το λαό δεν βρίσκεται στο εκλογικό σύστημα και κατ’ επέκταση στην κάλπικη κάλπη και την κυβερνητική εναλλαγή ίδιας κοπής, διαχειριστών δηλαδή, της αντιλαϊκής πολιτικής, ανεξάρτητα αν αυτή θα αφορά ένα, δυο ή περισσότερα κόμματα.
Το “κλειδί” βρίσκεται στην οργάνωση της πάλης του λαού μέσα στους τόπους δουλειάς, στο σπάσιμο του φόβου, της μοιρολατρίας, της λογικής των μειωμένων απαιτήσεων. Βρίσκεται στο ορμητικό πέρασμα του ελληνικού λαού πραγματικά στο προσκήνιο, με ισχυροποίηση παντού του ΚΚΕ.
Κυρίες και κύριοι,
Απ’ όλα τα προηγούμενα προκύπτει ένα ασφαλές συμπέρασμα: ότι στην Ελλάδα συγκρούονται δύο διαφορετικοί δρόμοι.
Ο ένας είναι ο δρόμος της στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης, που περνάει μέσα από τη διάλυση όλων όσα έχουν μείνει όρθια από δικαιώματα, την ολόπλευρη στήριξη των μονοπωλιακών ομίλων, φυσικά με βάση την πολιτική, τη βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, της ΕΕ. Το δρόμο αυτό υπερασπίζονται όλα τα άλλα κόμματα παρά τις διαφορές και τις αντιθέσεις τους.
Ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος της ανασύνταξης του κινήματος και της Λαϊκής Συμμαχίας, της σύγκρουσης με τη στρατηγική και την εξουσία του κεφαλαίου και τις συμμαχίες του. Είναι ο δρόμος υπεράσπισης των άμεσων ζωτικών και μελλοντικών συμφερόντων της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ο δρόμος που θα οδηγήσει στην απαλλαγή του λαού από τη ζωή χωρίς δικαιώματα, απ’ τη ζωή με ψίχουλα, από την εκμετάλλευση, από τον κίνδυνο πολέμων, με το λαό στην εξουσία και ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.
Γι’ αυτό το δρόμο παλεύει με συνέπεια και ανυποχώρητα το ΚΚΕ».
Οι ομιλίες των άλλων πολιτικών αρχηγών
Να προσαρμοστούν στη νέα εποχή όπου δεν μπορεί πλέον να επικρατεί «ο άγονος δικομματισμός αλλά ένας γόνιμος διπολισμός με κυβερνήσεις συνεργασίας» κάλεσε τα πολιτικά κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα της αστικής τάξης ο Αλ. Τσίπρας (Διαβάστε εδώ περισσότερα).
Ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης, ισχυρίστηκε ότι η ακυβερνησία, που φέρνει η πολιτική πρόταση, σημαίνει «ανασφάλεια», εμφανιζόμενος στο κεφάλαιο ως ο διαχειριστής που μπορεί να διασφαλίσει ότι η χώρα θα παραμείνει «φάρος ασφάλειας στην ταραγμένη περιοχή μας».
Προηγήθηκαν οι ομιλίες των πολιτικών αρχηγών των ΑΝΕΛ, του Ποταμιού, του ΠΑΣΟΚ, της Ενωσης Κέντρου και της Χρυσής Αυγής.
Αίτημα του ΚΚΕ για ονομαστική ψηφοφορία στο άρθρο 3
Αίτημα για διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας κατέθεσε το απόγευμα της Πέμπτης, το ΚΚΕ για το άρθρο 3 που διατηρεί το όριο εισόδου στη Βουλή στο 3%. Ο Χρήστος Κατσώτης στη δευτερολογία του ως ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, υπενθύμισε ότι το ΚΚΕ έχει καταθέσει τροπολογία για την κατάργησή του 3%.
Υπογράμμισε ότι ο λαός ματώνει είτε με, είτε χωρίς απλή αναλογική καθώς οι κυβερνήσεις που προκύπτουν υπηρετούν τον καπιταλιστικό σύστημα παραγωγής που στηρίζεται στην εκμετάλλευση του λαού. Το σύστημα, συμπλήρωσε, έχει πολλές εφεδρείες για να σχηματιστούν κυβερνήσεις συμμαχιών, οι οποίες θα είναι αδίστακτες απέναντι στους εργαζόμενους προκειμένου να υπηρετήσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Ο Χρήστος Κατσώτης σημείωσε ότι εργαζόμενοι και λαός δεν αρκεί να ψηφίζουν κάθε τέσσερα χρόνια αλλά πρέπει να συμβάλλουν στην ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος, σε κατεύθυνση αντικαπιταλιστική και αντιιμπεριαλιστική, τώρα μάλιστα που οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή προμηνύονται μεγάλα δεινά για τους λαούς, ως συνέπεια των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Επανέλαβε ότι το ΚΚΕ θα ψηφίσει ναι στο άρθρο για την ηλικία ψήφου στα 17, ναι στο άρθρο για την εφαρμογή του νόμου από τις επόμενες εκλογές. Επίσης θα στηρίξει το άρθρο για την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών και θα καταψηφίσει το άρθρο 3 για το όριο εισόδου 3% στην Βουλή. (Διαβάστε εδώ και δείτε video).
Οι ομιλίες των βουλευτών του ΚΚΕ

Η ομιλία της Αλ. Παπαρήγα
Το κέντρο βάρους για το ΚΚΕ -σε αντίθεση με τα άλλα κόμματα- είναι ο αγώνας έξω από τη Βουλή, εκεί που ο λαός με τον αγώνα του παλεύει να βγει στο προσκήνιο, επισήμανε μεταξύ άλλων η Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας το απόγευμα της Τετάρτης στην Ολομέλεια της Βουλής για τον εκλογικό νόμο.
Η Αλέκα Παπαρήγα επισήμανε ότι «όλα τα κόμματα στη Βουλή είτε διαφωνούν, είτε συμφωνούν με τον εκλογικό νόμο συναντήθηκαν σε ένα πράγμα: την κυβερνητική σταθερότητα, η οποία πρακτικά σημαίνει ότι θα υπάρχει κυβέρνηση μονοκομματική ή συνεργασίας που θα διασφαλίζει τη διατήρηση ή και ανάπτυξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, θα καθιστά πιο βαθιά την ενσωμάτωση της Ελλάδας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, στις ανάγκες του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος».
«Ο λαός δεν πρέπει να φοβάται τα ρήγματα στο πολιτικό σύστημα, ούτε τη μη σταθερή κυβέρνηση, αντίθετα, μόνο όταν τα ρήγματα αυτά πολλαπλασιαστούν έχει την ελπίδα να πετύχει κάτι και να συνεχίσει τον αγώνα του για ριζική ανατροπή», πρόσθεσε και επισήμανε «ο λαός πρέπει να ξέρει ότι όσο πιο σταθερή είναι η κυβέρνηση, τόσο πιο δύσκολη θα γίνεται η αποτελεσματικότητα της πάλης του». (Διαβάστε εδώ περισσότερα και δείτε video).
Η ομιλία του Θανάση Παφίλη
Λαϊκή κυριαρχία για το ΚΚΕ είναι όταν ο λαός έχει στα χέρια του τα μέσα παραγωγής, τον πλούτο που παράγει, όταν αποφασίζει για την οικονομία με βάση τις ανθρώπινες ανάγκες και όχι το κέρδος, όταν σχεδιάζει την οικονομία και αξιοποιεί τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και δυνατότητες της χώρας με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και όχι το πού θα κερδίσουν οι καπιταλιστές.
Αυτό επισήμανε, μεταξύ άλλων, ο Θανάσης Παφίλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής και απαντώντας στο επιχείρημα της κυβέρνησης ότι ο εκλογικός νόμος που φέρνει κατοχυρώνει τη λαϊκή κυριαρχία.
Λαϊκή κυριαρχία, συνέχισε, είναι όταν καρπώνεται ο παραγωγός τον πλούτο που παράγει και αυτός είναι ο λαός, αλλά στο σημερινό σύστημα, αυτό τον πλούτο τον κλέβει μία χούφτα μονοπώλια, αποδεικνύοντας πως ζούμε μία ωμή, κυνική δικτατορία της αστικής τάξης. Λαϊκή κυριαρχία είναι όταν ακολουθεί ανεξάρτητη πολιτική χωρίς τα θανάσιμα δεσμά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που υπερασπίζονται και πολιτικά και με τα όπλα τα συμφέροντα του κεφαλαίου. (Διαβάστε εδώ περισσότερα και δείτε video).
Η ομιλία του Χρήστου Κατσώτη
Φιλολαϊκές αλλαγές δεν μπορούν να υπάρξουν από κυβερνήσεις που υπηρετούν το θεό του κέρδους. Αυτό επισήμανε μεταξύ άλλων στην ομιλία του ο Χρήστος Κατσώτης, βουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής επί του νομοσχεδίου για την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Όπως πρόσθεσε, ο λαός θα συνεχίζει να ματώνει ακόμη και με κυβερνήσεις που θα προκύπτουν από την απλή αναλογική, από τη στιγμή που δεν αλλάζει ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος λειτουργίας της παραγωγής και της εξουσίας.
Ο κομμουνιστής βουλευτής κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι με το παρόν νομοσχέδιο επιχειρεί τον αποπροσανατολισμό του λαού και των εργαζομένων από τα οξυμένα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική της με τα αντιλαϊκά μέτρα για την καπιταλιστική ανάκαμψη.
Υπογράμμισε επίσης ότι «η κυβέρνηση θέλει να συμβάλει στην αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού με την ενίσχυση του διπολισμού για να υπάρχει κυβερνητική εναλλαγή των δυνάμεων του δίπολου, δυνάμεων που στηρίζουν την ίδια στρατηγική, της καπιταλιστικής ανάπτυξης με την όλο και βαθύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, την ενίσχυση ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων».
«Ο εκλογικός νόμος με την αύξηση της αναλογικότητας διευκολύνει την επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας με κορμό τον ίδιο, ανεξάρτητα και αν βγει δεύτερος, γιατί θα υπάρξουν δυνάμεις τέτοιες που μπροστά στο κάλπικο δίλημμα πρόοδος ή σκότος θα στηρίξουν και θα συμμετάσχουν σε κυβέρνηση της δήθεν προόδου», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Ο Χρ. Κατσώτης επισήμανε ότι ο λαός έχει πείρα από τη σύγκλιση δυνάμεων που παρουσιάζονταν εχθρικές μεταξύ τους, αλλά όταν χρειάστηκε συνεργάστηκαν. Υπενθύμισε το πρόσφατο παράδειγμα της ενιαίας στάσης των αστικών κομμάτων στο τρίτο μνημόνιο, όπου ενώθηκαν για να σταθεροποιηθεί το σύστημα και να φορτώσουν στο λαό νέα βάρη και αντιλαϊκά μέτρα. (Διαβάστε περισσότερα εδώ και δείτε βίντεο επάνω).
Η ομιλία του Γιάννη Γκιόκα
«Το ΚΚΕ δεν θα συμμετάσχει σε κανένα παζάρι και παιχνίδι αποπροσανατολισμού που διεξάγεται με αφορμή τον εκλογικό νόμο, για να κρυφτούν τα σοβαρά και οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός». Αυτό επισήμανε μεταξύ άλλων ο Γιάννης Γκιόκας, βουλευτής του ΚΚΕ, επισημαίνοντας τη συνέπεια του ΚΚΕ στην πάγια θέση για απλή, ανόθευτη, άδολη αναλογική χωρίς μπόνους και χωρίς όριο εισόδου στη Βουλή καθώς αυτό είναι το μοναδικό σύστημα που αποτυπώνει τον εκλογικό συσχετισμό.
Κατήγγειλε τα άλλα πολιτικά κόμματα που επιδόθηκαν σε ένα κακόγουστο παζάρι και άλλαζαν προηγούμενες θέσεις τους ανάλογα με τις επιδιώξεις και τους τακτικισμούς που υπηρετούν σήμερα.
Επισήμανε ότι τα πραγματικά και σοβαρά προβλήματα του λαού είναι η φοροκαταιγίδα, οι περικοπές στις συντάξεις, οι απολύσεις, η ανεργία, η δεύτερη αξιολόγηση το Σεπτέμβρη που θα επιφέρει νέο χτύπημα στα συνδικαλιστικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, οι εξελίξεις στην περιοχή μετά τα γεγονότα στην Τουρκία και τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ.
Γι’ αυτά τα θέματα, πρόσθεσε, «δεν υπάρχει διαφωνία μεταξύ των αστικών πολιτικών κομμάτων, αλλά αντίθετα υπάρχει ομοφωνία, ομοψυχία, πλήρης ταύτιση, αφού αυτό επιβάλλουν τα εγχώρια και διεθνή αφεντικά, αυτό επιβάλλει η ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών, με το λαό στη γωνία να επιλέγει το διαχειριστή της αντιλαϊκής πολιτικής». (Διαβάστε εδώ περισσότερα και δείτε βίντεο).
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση μέχρι τελευταία στιγμή αναλώθηκε σε παζάρια με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, με αποτέλεσμα να παραταθεί η διαδικασία μέχρι τα μεσάνυχτα της Πέμπτης, αντί της Τετάρτης που αρχικά είχε αποφασιστεί από τη Διάσκεψη των Προέδρων. Το γεγονός κατήγγειλαν τα κόμματα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της Χρυσής Αυγής και του Ποταμιού.
Σε τοποθέτησή του επί της διαδικασίας ο Θανάσης Παφίλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, διευκρίνισε πως δεν υπάρχει διαφωνία επί της παράτασης της συζήτησης, κατήγγειλε πάντως ως υποκρισία προς τον ελληνικό λαό την κριτική των άλλων κομμάτων απέναντι στην κυβέρνηση, εφόσον η κυβέρνηση έχει την πλειοψηφία στη Διάσκεψη των Προέδρων και στην Ολομέλεια και μπορεί -με βάση τον κανονισμό- να αλλάζει κατά το δοκούν το χρονοδιάγραμμα. Όπως τόνισε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί την πλειοψηφία που έχει και αλλάζει την ημερήσια διάταξη, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όταν χρειαζόταν. (Δείτε την παρέμβαση του Θ. Παφίλη ΕΔΩ).
Υπενθυμίζεται ότι το ΚΚΕ έχει καταθέσει τροπολογία – προσθήκη στο νέο εκλογικό νόμο, με την οποία προτείνει καθιέρωση της απλής αναλογικής με κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών και του πλαφόν του 3%. (Αναλυτικά ΕΔΩ η τροπολογία – προσθήκη της ΚΟ του ΚΚΕ).
Οι τοποθετήσεις βουλευτών των άλλων κομμάτων

«Για πρώτη φορά δίνεται η δυνατότητα εφαρμογής ενός ονείρου, ενός στρατηγικού σχεδιασμού» ισχυρίστηκε ο υφυπουργός Εσωτερικών, Γιάννης Μπαλάφας, επιμένοντας να παρουσιάζει ως «απλή αναλογική» αυτό το νομοσχέδιο. Μάλιστα στην προσπάθεια του να αποκρούσει την κριτική του ΚΚΕ ότι δεν πρόκειται για απλή αναλογική επειδή διατηρείται το όριο του 3%, κατέφυγε στο φαιδρό επιχείρημα ότι «απλή αναλογική 100% δεν υπάρχει» λόγω της ύπαρξης εκλογικών περιφερειών.
Απαντώντας στην κριτική της ΝΔ και άλλων κομμάτων περί ακυβερνησίας και αστάθειας, επικαλέστηκε το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ που «κατάφερε» να συνεργαστεί με τους ΑΝΕΛ.
Στο ΠΑΣΟΚ καταλόγισε «αλλαγή θέσης» σε σχέση με την πρόταση νόμου που είχε καταθέσει, ενώ παράλληλα το κάλεσε «να μην κλωτσάει» την «απλή αναλογική». «Αναδεικνύονται οι ευθύνες των ευρύτερων προοδευτικών δυνάμεων» σημείωσε, απευθυνόμενος στο ΠΑΣΟΚ.
Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Γκιόλας, επέμεινε στη δημιουργία εντυπώσεων περί καθιέρωσης της «απλής αναλογικής» και περί αποκατάστασης της «ισοτιμίας» της ψήφου, τη στιγμή που διατηρείται το πλαφόν του 3% για την είσοδο στη Βουλή.
Εκτός από τις βαρύγδουπες εκφράσεις περί «ιστορικής επιλογής» και «ενίσχυσης της ποιότητας της δημοκρατίας», καθησύχασε το κεφάλαιο ότι με την αλλαγή του εκλογικού νόμου «ενισχύεται η κυβερνητική σταθερότητα», «εξασφαλίζεται κοινωνική συνοχή και κοινωνική ειρήνη», «ανακτάται η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους δημοκρατικούς θεσμούς και το πολιτικό σύστημα», δηλαδή την αστική διακυβέρνηση.
Ο Γιάννης Γκιόλας κατηγόρησε όσους χρησιμοποιούν το επιχείρημα της «ακυβερνησίας» ότι θέλουν επιστροφή στις μονοκομματικές κυβερνήσεις, «αυτές που έφεραν την κρίση», ξεκαθαρίζοντας ότι στόχος της αλλαγής του εκλογικού νόμου είναι η μετάβαση σε κυβερνήσεις συνεργασίας. «Η απλή αναλογική τέτοιες απαιτήσεις έχει από τα υπεύθυνα πολιτικά κόμματα, να συμπράξουν και να σχηματίσουν κυβερνήσεις συνεργασίας», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Την αγωνία τμήματος της αστικής τάξης για τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος και την κυβερνησιμότητα της χώρας εξέφρασε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Μάκης Βορίδης μιλώντας στην Ολομέλεια για τον εκλογικό νόμο.
Κάλεσε τον αρμόδιο υπουργό Π. Κουρουμπλή να απαντήσει γιατί έφερε το σχετικό νόμο στη Βουλή, ενώ το Μάη δήλωνε πως «εάν εφαρμοστεί η απλή αναλογική, η χώρα δεν θα κυβερνηθεί ποτέ».
Εξέφρασε την αντίθεση της ΝΔ στην αλλαγή της ηλικίας ψήφου από τα 18 στα 17 έτη, επικαλούμενος το παράδειγμα των άλλων χωρών που δεν μείωσαν τα όρια ηλικίας παρότι προβλέπεται σε απόφαση του Συμβουλίου της Ευρώπης από το 2011.
Όσον αφορά το επιχείρημα της κυβέρνησης για την όσο το δυνατόν καλύτερη αντιπροσώπευση της κοινωνίας μέσα στο Κοινοβούλιο, την κατηγόρησε ότι δεν διασφαλίζει την κυβερνητική σταθερότητα, στοιχείο απαραίτητο για το πολιτικό σύστημα και την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. «Ο εκλογικός νόμος πρέπει να διασφαλίζει την καλύτερη αντιπροσώπευση αλλά και την κυβερνησιμότητα», επισήμανε χαρακτηριστικά.
Ο βουλευτής της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, Γιάννης Λαγός, ανέφερε ότι το κόμμα του θα αποχωρήσει όταν γίνει η ψηφοφορία, χρησιμοποιώντας τον ισχυρισμό ότι «δεν είμαστε ουρά του ΣΥΡΙΖΑ ούτε της ΝΔ». Παράλληλα αναπαρήγαγε τη γνωστή φασιστική φρασεολογία περί «κλεφτών και απατεώνων» βουλευτών και κομμάτων που είναι «μαριονέτες της Μέρκελ». Ο Γιάννης Λαγός τάχθηκε υπέρ της ψήφου των ομογενών αντί «να ψηφίζει ο κάθε λαθρομετανάστης» όπως είπε, σε μια προσπάθεια να πυροδοτήσει το ρατσισμό με αφορμή και το συγκεκριμένο θέμα.
Εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, ο Κώστας Σκανδαλίδης κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ για «καιροσκοπισμό», θέλοντας να δώσει το στίγμα ενός τρίτου πόλου στο αστικό πολιτικό σύστημα. Έτσι επέκρινε την κυβέρνηση ότι «κάνει πολιτική δεύτερου κόμματος» και την αξιωματική αντιπολίτευση ότι «ακολουθεί την πολιτική του εν δυνάμει πρώτου κόμματος» με τις προτάσεις που έχουν καταθέσει για τον εκλογικό νόμο.
Ο Κώστας Σκανδαλίδης πρότεινε να δίνεται μία «ελάχιστη ενίσχυση» (μπόνους) εφόσον ένα κόμμα συγκεντρώνει πάνω από 42%, να διατηρηθεί το όριο του 3%, να γίνει κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών και να δοθεί ψήφος στους ομογενείς. Παράλληλα ζήτησε να συνδεθεί η αλλαγή του εκλογικού νόμου με τη συνταγματική αναθεώρηση, προφανώς για να εξυπηρετήσει τις γενικότερες ανάγκες του κεφαλαίου.
Ο βουλευτής του Ποταμιού, Κώστας Μπαργιώτας, αναπαρήγαγε τα περί ακυβερνησίας, υποστηρίζοντας ότι η απλή αναλογική «θα ενισχύσει την αστάθεια», ενώ τάχθηκε υπέρ ενός εκλογικού συστήματος που «να είναι κατά το δυνατόν αναλογικό», αλλά «να εξασφαλίζει κυβερνητική σταθερότητα και τη δυνατότητα να κυβερνηθεί η χώρα».
Ο βουλευτής της Ένωσης Κεντρώων, Μάριος Γεωργιάδης, ζήτησε από όλα τα κόμματα να στηρίξουν το κυβερνητικό νομοσχέδιο και «από αύριο να σχεδιάσουν ένα εθνικό σχέδιο σωτηρίας της χώρας».