Τον αποπροσανατολιστικό χαρακτήρα της συζήτησης για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα εξοπλιστικά, επισήμανε, ξεκινώντας την ομιλία του στη Βουλή, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, προσθέτοντας ότι όσο μεγαλύτερη γίνεται η σύγκλιση σε στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, τόσο τα αστικά κόμματα θα γίνεται προσπάθεια να συγκρούονται για θέματα όπως η διαφθορά. Για να αποκρυφτεί ο πραγματικός ένοχος των συνειδητών επιλογών τους, που δεν είναι άλλος από τη σταθερή επιλογή τους για ολόπλευρη στήριξη του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Μεταξύ άλλων επισήμανε ότι η συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα των εξοπλισμών συνδέεται άμεσα με τον προσανατολισμό των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας, το δόγμα χρήσης τους, τη συμμετοχή της χώρας στο NATO, την ΕΕ, τις αποστολές και τις επεμβάσεις τους και την επιδίωξη της ελληνικής αστικής τάξης να αναβαθμίσει γεωστρατηγικά τη θέση της στην περιοχή που αντικειμενικά οδηγεί σε εμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, σε στήριξη και συμμετοχή σε πολέμους και επεμβάσεις ενάντια σε άλλους λαούς.
Κατήγγειλε τις τεράστιες ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης η οποία προχώρησε σε κινήσεις που δεν είχαν τολμήσει ούτε οι πιο φιλοΝΑΤΟικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, όπως το άνοιγμα νέων βάσεων του NATO στο Αιγαίο, στην Κρήτη, στην Καλαμάτα, ενώ υπενθύμισε πως με δική της πρόσκληση το NATO εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Αιγαίο δήθεν για την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών.
Ο Δ. Κουτσούμπας επισήμανε ότι το ΚΚΕ θα ψηφίσει υπέρ της συγκρότησης της Προτεινόμενης Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, έχοντας πλήρη συνείδηση της αρνητικής εμπειρίας από τη λειτουργία και τα αποτελέσματα τόσο Εξεταστικών όσο και Ειδικών Κοινοβουλευτικών Επιτροπών κατά το πρόσφατο και πιο μακρινό παρελθόν.
Το ΚΚΕ, συνέχισε, θέλει και μέσα από τη λειτουργία αυτής της Επιτροπής να αναδειχθεί η ουσία του πολιτικού κυρίως προβλήματος και των εκάστοτε επιλογών, που οδηγούν, στο πλαίσιο αυτού του σάπιου συστήματος, και στη διαφθορά και στη διαπλοκή.
Ολόκληρη η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα
«Κυρίες και κύριοι
Το συγκεκριμένο αδίκημα που συζητάμε σήμερα με αφορμή την πρόταση για εξεταστική επιτροπή, αφορά τυχόν εμπλοκή του πρώην υπουργού και σχετίζεται με εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας (προμήθεια 170 αρμάτων μάχης Leopard, 12 επιθετικών ελικοπτέρων Apache, 6 φρεγατών τύπου “S”, συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου, 20 μεταφορικών ελικοπτέρων κλπ).
Κατ’ αρχήν, η κατάθεση και της συγκεκριμένης πρότασης από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και άλλες προτάσεις για σύσταση εξεταστικών επιτροπών κατά τα δύο χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπως και η κατάθεση και άλλων παρόμοιων προτάσεων από τους βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, υπηρετούν έναν πολύ συγκεκριμένο στόχο.
Είναι μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, που πλήττονται από τις πολιτικές της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι προσπάθεια ταυτόχρονα και εξαπάτησης, προκειμένου η κυβέρνηση να δείξει ότι εκείνη έχει την πολιτική βούληση, σε αντίθεση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, να πατάξει τάχα τη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα.
Καλλιεργεί και τροφοδοτεί την αντίληψη ότι για την εκρηκτική κατάσταση που βιώνει ο λαός μας, βασική ευθύνη φέρουν τα σκάνδαλα και όσοι συμμετείχαν σε αυτά ή τα ανέχτηκαν ή τα υπέθαλψαν.
Και όχι βέβαια οι πολιτικές, οι στρατηγικές επιλογές της κυρίαρχης αστικής τάξης και των συμμαχιών της, όπως είναι η ΕΕ, στις οποίες βέβαια συγκλίνουν όλες οι δυνάμεις της κυβέρνησης και της υπόλοιπης αντιπολίτευσης.
Όσο μεγαλύτερη γίνεται η σύγκλιση σε στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, τόσο τα αστικά κόμματα θα γίνεται προσπάθεια να συγκρούονται για θέματα όπως είναι η διαφθορά, η διαπλοκή, τα γνωρίσαμε, τα συζητήσαμε και άλλες φορές αυτά τα χρόνια σε αυτήν εδώ την αίθουσα.
Για να αποκρυφτεί τελικά ο πραγματικός ένοχος των συνειδητών επιλογών τους, που δεν είναι άλλος, από τη σταθερή επιλογή για ολόπλευρη στήριξη αυτού του δρόμου ανάπτυξης, δηλαδή της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της κερδοφορίας των λίγων.
Κυρίες και κύριοι,
Η σημερινή συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα των εξοπλισμών συνδέεται άμεσα με τον προσανατολισμό των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας, το δόγμα χρήσης τους, τη συμμετοχή της χώρας στο NATO, την ΕΕ, τις αποστολές και τις επεμβάσεις τους.
Συνδέεται με την επιδίωξη της ελληνικής αστικής τάξης να αναβαθμίσει γεωστρατηγικά τη θέση της και στην περιοχή που αντικειμενικά οδηγεί σε εμπλοκή των ελληνικών ΕΔ σε στήριξη και συμμετοχή σε πολέμους, σε επεμβάσεις ενάντια σε άλλους λαούς.
Σήμερα, οι ελληνικές ΕΔ συμμετέχουν με προσωπικό και μέσα, στηρίζοντας με βάσεις και μονάδες επί ελληνικού εδάφους, τουλάχιστον 13 πολεμικές, στρατιωτικές αποστολές στα πλαίσια του NATO και της ΕΕ, στα πλαίσια επίσης του ΟΗΕ και σε Ινδικό ωκεανό και στα στενά Σουέζ, στο Κόσσοβο, στο Αφγανιστάν, στη Σερβία, στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη, στο Μάλι, στο Κέρας της Αφρικής, στο Λίβανο, στη Λιβύη.
Ποια ακριβώς συμφέροντα του λαού μας διακυβεύονται εκεί;
Υπερασπίζονται μήπως τα ελληνικά σύνορα οι στρατιωτικοί που συμμετέχουν σε αυτές τις αποστολές;
Ασφαλώς και όχι.
Έχουν τεράστιες ευθύνες όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για όλα τα παραπάνω.
Επίσης, τεράστιες ευθύνες έχει και η σημερινή συγκυβέρνηση όπως και η προηγούμενη του 6μηνου εκείνου συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που κάνει προτάσεις που ούτε οι πιο φιλοΝΑΤΟϊκές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης δεν είχαν τολμήσει να κάνουν. Όπως είναι οι προτάσεις της:
Για άνοιγμα νέων βάσεων του NATO στο Αιγαίο, στην Κρήτη, στην Καλαμάτα.
Με πρόσκληση της κυβέρνησης, το NATO εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Αιγαίο δήθεν για την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών.
Στη συγκεκριμένη δύναμη του NATO συμμετέχουν και Τουρκικές δυνάμεις, πλοία, αεροπλάνα που πετάνε και πλέουν με Νατοϊκή “βούλα” και άδεια πάνω και γύρω από τα νησιά του Αιγαίου.
Εφαρμόζεται στην πράξη η γραμμή του NATO που δεν αναγνωρίζει εθνικά σύνορα στο Αιγαίο, αλλά το θεωρεί ενιαίο επιχειρησιακό χώρο.
Μόλις προχθές έσβησαν τη Λήμνο από τον ελληνικό χώρο, κατά τη διάρκεια άσκησης στο Αιγαίο, ενώ αξιωματούχος του NATO δήλωνε ότι “το NATO δεν έχει άποψη για εδαφικά ζητήματα μεταξύ των συμμάχων του στην περιοχή του Αιγαίου ή οπουδήποτε αλλού”.
Αυτή ακριβώς η γραμμή είναι που δίνει αέρα στις διεκδικήσεις της αστικής τάξης της Τουρκίας.
Είναι κι αυτός ένας από τους λόγους που οι παραβιάσεις και οι τουρκικές προκλήσεις έχουν πολλαπλασιαστεί μετά την έλευση του NATO στο Αιγαίο.
Συνεπώς η συμμετοχή σε αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς κάθε άλλο παρά ωφέλιμη είναι για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, τα σύνορα, τα συμφέροντα του ελληνικού λαού που σε συνθήκες οικονομικής κρίσης πληρώνει πανάκριβα αυτή τη συμμετοχή.
Όλοι θυμόμαστε την πρόσφατη εξοργιστική δήλωση του προέδρου των ΗΠΑ που συνεχάρη την ελληνική κυβέρνηση γιατί παρά τις αιματηρές περικοπές στα δικαιώματα του ελληνικού λαού, η Ελλάδα παραμένει σταθερά μία από τις ελάχιστες χώρες που δαπανούν πάνω από το 2% του ΑΕΠ για τις ανάγκες του NATO.
Δηλαδή με τα λεφτά και το αίμα του ελληνικού λαού, στήνεται ένα τεράστιο πάρτυ δισεκατομμυρίων, γύρω από εξοπλισμούς, συμμετοχή της χώρας σε πολέμους, σε επεμβάσεις, σε τέτοιους σχεδιασμούς.
Και βεβαίως απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορούν να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος, τα εγχώρια και ξένα μονοπώλια των εξοπλιστικών, είναι ο αποκλεισμός και η απαξίωση από την πίτα των εξοπλισμών της κρατικής, πολεμικής βιομηχανίας.
Συνεπώς, μέσα σε αυτό το πλαίσιο εξετάζουμε σήμερα το συγκεκριμένο θέμα.
Η επικαιροποιημένη Πολιτική Εθνικής Άμυνας (ΠΕΑ), αποτελεί ένα θεσμικό κείμενο όπου περιγράφονται οι γενικές κατευθύνσεις και οι στόχοι της “εθνικής αμυντικής πολιτικής”.
Τυπικά, για τη διαμόρφωσή του, λαμβάνονται υπόψη το διεθνές και περιφερειακό περιβάλλον ασφαλείας, οι συντελεστές ισχύος και οι υπάρχουσες και διαμορφούμενες απειλές, και τέλος κίνδυνοι και προκλήσεις για την ασφάλεια της χώρας όπως αυτοί προκύπτουν από τη Στρατιωτική Αξιολόγηση Καταστάσεως (ΣΑΚ). Αυτή τέλος πάντων είναι η τυπική περιγραφή της Πολιτικής Εθνικής Άμυνας.
Στην περίπτωση αυτή όμως, συσκοτίζεται εσκεμμένα η καταλυτική επίδραση των ΝΑΤΟικών επιχειρησιακών αναγκών στη χάραξη της Πολ. Εθν. Άμυνας.
Το αποτέλεσμα αυτής της επίδρασης είναι εμφανές, στο δόγμα χρήσης των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) που δεν εξυπηρετεί όπως θα έπρεπε, αποκλειστικά και μόνο την υπεράσπιση των συνόρων, αλλά, σε σημαντικό βαθμό είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες του NATO.
Φυσική απόρροια αυτής της προσαρμογής, αυτού του προσανατολισμού του Δόγματος, είναι και η “στοίχιση” των απαιτούμενων οπλικών συστημάτων που θα το υποστηρίξουν τακτικά. Δηλαδή στο πεδίο της μάχης.
Αποτελεί κοινή διαπίστωση στο χώρο των στρατιωτικών και σήμερα αυτό είναι πιο έντονο, ότι βασικά οπλικά συστήματα και των τριών κλάδων των ΕΔ, είναι προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις που πηγάζουν απ’ την ανάγκη υπηρέτησης ΝΑΤΟικών σχεδίων.
Αυτό αφορά τόσο στο είδος όσο και στον αριθμό οπλικών συστημάτων που αγοράζει η Ελλάδα.
Κυρίες και κύριοι,
Το θέμα αντικειμενικά συνδέεται με τη γενική πολιτική κατεύθυνση, με στρατηγικές επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της σημερινής.
Η άμυνα της χώρας συνδέεται με το αμυντικό δόγμα που υιοθετεί η χώρα, η έρευνα και η ανάπτυξη των πολεμικών βιομηχανιών συνδέεται και αυτή με τη συνολική πολιτική της χώρας.
Εμείς είμαστε οι πρώτοι που μιλάμε σε όλους τους τόνους για την ανάγκη υπεράσπισης κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, για την υπεράσπιση των συνόρων της χώρας, όσο υπάρχουν σύνορα.
Δεν είμαστε εμείς που είπαμε ή που λέμε, όπως άλλοι, και μέσα εδώ και έξω από δω, ότι μπορεί να αλλάζουν τα σύνορα, αρκεί αυτό να γίνεται δήθεν με κάποιον βελούδινο τρόπο.
Έχει δει κανένας μας, να αλλάζουν σύνορα χωρών χωρίς να είναι βαμμένα στο αίμα των λαών, χωρίς πολέμους, χωρίς στρατιωτικές επιχειρήσεις, χωρίς επεμβάσεις;
Έχουμε ριζικά αντίθετη άποψη για τη συνολική πολιτική της χώρας και ειδικά στον τομέα της άμυνας. Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να έχουμε μια πολιτική που θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα της χώρας, του λαού μας, που είναι συμφέροντα της πλειοψηφίας των εργαζομένων σε αυτόν εδώ τον τόπο.
Εμείς μιλάμε για πολιτική στον τομέα της άμυνας τέτοια που θα υπερασπίζεται ακριβώς αυτό και όχι τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ.
Και να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Εσωτερική πολιτική και εξωτερική πολιτική πάνε πακέτο.
Δεν μπορεί να έχεις μια βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική και στην εξωτερική πολιτική σου να έχεις πολιτική ειρήνης για παράδειγμα. Αυτό δεν συμβιβάζεται. Εκτός κι αν εννοούμε βέβαια ειρήνη – όπως αρκετοί πιθανών τη θεωρείτε ως ειρήνη – το πιστόλι στον κρόταφο των λαών που προετοιμάζει έτσι κι αλλιώς νέους πολέμους, νέες επεμβάσεις, νέους τέτοιους τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς.
Γι’ αυτό λέμε ότι η Ελλάδα δεμένη στο άρμα των πολεμοκάπηλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών και συμμαχιών σήμερα, συμμετέχει σε επιθετικές πολεμικές ενέργειες και δεν συμμετέχει επειδή υποχρεώνεται, αλλά επειδή έτσι εξυπηρετούνται και συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης.
Όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις λένε ότι πρέπει να δούμε το θέμα της άμυνας της Ελλάδας ενταγμένο στις “διεθνείς υποχρεώσεις”.
Ποιες είναι όμως αυτές οι “διεθνείς υποχρεώσεις”; Είναι η ένταξή μας στο ΝΑΤΟ και η ένταξή μας στην ΕΕ, η συμμετοχή σε όλους αυτούς τους σχεδιασμούς αυτών των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Αυτό καταλαβαίνει ο απλός κόσμος και που μας ακούει αυτή τη στιγμή.
Άρα, λοιπόν, το αμυντικό δόγμα της χώρας, τα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας καθορίζονται απ’ αυτό. Δεν καθορίζονται από το τι ανάγκες αμυντικές έχει η Ελλάδα ως χώρα.
Και επιπλέον με το δεδομένο ότι εδώ σε απειλεί σύμμαχος υποτίθεται, που είμαστε στην ίδια συμμαχία, μέσα στο ΝΑΤΟ.
Η απειλή που υπάρχει και κατά κόρον προβάλλεται εξ ανατολών προέρχεται από μία χώρα η οποία συμμετέχει στο ΝΑΤΟ.
Μιλάμε, λοιπόν, για διάφορα προγράμματα εξοπλιστικά, αμυντικά, διαχείρισης προβλημάτων και άλλα, που και η Τουρκία και το ίδιο το ΝΑΤΟ γνωρίζει πολύ καλά, γνωρίζουν τα πάντα, το τι συμβαίνει στην περιοχή και στη χώρα και στις λεπτομέρειές τους.
Ακόμη και η δομή των Ενόπλων Δυνάμεων καθορίζεται ως ένα βαθμό, όπως και οι εξοπλισμοί σε μεγαλύτερο βέβαια βαθμό, από το ίδιο το ΝΑΤΟ και μπορούμε να πούμε για αυτά πολλά παραδείγματα, δεν με παίρνει ο χρόνος και η ώρα τώρα.
Πληρώνει ο ελληνικός λαός τόσα χρήματα για εξοπλισμούς, που ανταποκρίνονται βασικά και κυρίως σε ό,τι συμφέρει μόνο, σε ό,τι αφορά μόνο, ανάγκες του ΝΑΤΟ.
Και η ιστορία έχει δείξει ότι τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ ήταν και είναι αντίθετα με τα συμφέροντα της χώρας.
Τι να πρωτοθυμηθούμε: Το Κυπριακό; Στις διάφορες κρίσεις, όπως στα Ίμια;
Στις αμφισβητήσεις συνόρων, το ΝΑΤΟ “νίπτει τας χείρας του”, δεν έχει πάρει ποτέ θέση ή μάλλον η θέση του, καλύτερα, ευνοεί τα συμφέροντα των ηγετικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ, όπως είναι ΗΠΑ, Μεγ. Βρετανία, άλλες περιφερειακές δυνάμεις όπως η Τουρκία κλπ.
Και δεν μας ξεγελάνε επιμέρους τακτικισμοί και αντιθέσεις που εμφανίζονται σε διάφορες φάσεις για να ξεχαστούν μετά στο έδαφος των κοινών συμφερόντων τους.
Συνεπώς, έχουμε και ασήκωτα εξοπλιστικά βάρη για τον ελληνικό λαό και ουσιαστική υπονόμευση της κυριαρχίας της χώρας.
Αντίστοιχα η συμμετοχή στην ΕΕ και οι οδηγίες και νόμοι που ψηφίστηκαν από το ελληνικό κοινοβούλιο έχουν οδηγήσει σε διάλυση ουσιαστικά της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας.
Η Ελλάδα, στην καλύτερη περίπτωση με την πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων των κομμάτων που τάσσονται υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να γίνει το πολύ-πολύ ένας μικρο – εργολάβος.
Για να αναπτύξει εγχώρια σοβαρή αμυντική βιομηχανία, όμως, δεν μπορεί να το κάνει αυτό, χωρίς να συγκρουστεί στην πραγματικότητα με την ίδια την ΕΕ, τους μονοπωλιακούς ομίλους, το σύστημα που τα στηρίζει όλα αυτά.
Εμείς έχουμε καταθέσει πρόταση ολοκληρωμένη, την οποία κάποτε υιοθετούσαν οι πάντες, άσχετα εάν και τότε ακόμα τη διαστρέβλωναν σκόπιμα, συνειδητά, για ενιαίο φορέα αμυντικής βιομηχανίας, αποκλειστικά δημόσιο, ο οποίος θα μπορούσε να αξιοποιήσει πραγματικά τις τεράστιες δυνατότητες που έχει η χώρα μας και σε τεχνολογία και σε τεχνογνωσία και σε επιστημονικό, τεχνικό εργατικό δυναμικό, έμπειρο, καταρτισμένο και βεβαίως να αντιμετωπίσει προβλήματα της άμυνας και να επεκταθεί και σε άλλους τομείς.
Κι όλα αυτά σήμερα έχουν απαξιωθεί πλήρως, απαξιώνονται δυστυχώς συνεχώς.
Πώς είναι δυνατόν μία χώρα να είναι πρώτη στον κόσμο σε εμπορικό στόλο, οι εφοπλιστές να έχουν παραγγείλει πάνω δυόμισι, τρεις χιλιάδες καράβια, τα τελευταία δέκα – δεκαπέντε χρόνια και να μην έχουν ένα στην Ελλάδα; Γιατί; Γιατί τα ναυπηγεία ιδιωτικοποιήθηκαν, έκλεισαν, γιατί βρέθηκαν στη Γερμανία, αλλού, γιατί ποτέ δεν υπήρξε ένας τέτοιος σχεδιασμός.
Κακά τα ψέματα. Η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά υπηρετεί τα στρατηγικά συμφέροντα, τους στόχους της ΕΕ, των μονοπωλίων, του μεγάλου κεφαλαίου των κρατών-μελών της.
Οι κατευθύνσεις της στρέφονται κατά των λαών της Ευρώπης, κατά του ελληνικού λαού, κατά των εργατικού λαϊκού κινήματος, κατά όλων όσων τους αμφισβητούν.
Κυρίες και κύριοι,
Έχοντας πλήρη συνείδηση της αρνητικής εμπειρίας από τη λειτουργία και τα αποτελέσματα, τόσο εξεταστικών επιτροπών, όσο και ειδικών κοινοβουλευτικών επιτροπών κατά το πρόσφατο, αλλά και το πιο μακρινό παρελθόν, το ΚΚΕ θα ψηφίσει υπέρ της συγκρότησης της προτεινόμενης ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής.
Δεν θέλουμε να υπάρχει καμιά αμφιβολία για τις πραγματικές προθέσεις μας, να διερευνώνται διεξοδικά όλες οι υποθέσεις που ενδέχεται να περιέχουν και σκοτεινές πλευρές και να δημιουργούν τυχόν υποψίες παράνομων δραστηριοτήτων.
Αλλά κυρίως γιατί θέλουμε και μέσα από τη λειτουργία αυτής της επιτροπής, όπως και σε άλλες υποθέσεις που εξετάστηκαν και αφορούσαν εξοπλιστικά προγράμματα, να αναδειχθεί η ουσία του πολιτικού κυρίως προβλήματος, των εκάστοτε επιλογών, που οδηγούν, στο πλαίσιο αυτού του σάπιου συστήματος και στη διαφθορά και στη διαπλοκή.
Ζητήματα δυστυχώς τα οποία δεν έχουν σταματημό, όσο δεν μπαίνει το μαχαίρι βαθιά στο κόκαλο. Όσο ακολουθούνται ίδιες στρατηγικές επιλογές και πολιτικές έστω από άλλους διαχειριστές κατά περίπτωση.
Και είμαστε σίγουροι ότι όπως το έργο το έχουμε ξαναδεί και επί κυβερνήσεων ΝΔ και επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και επί κυβερνήσεων τώρα ΣΥΡΙΖΑ, το ίδιο έργο και αντίστοιχες συζητήσεις θα κάνουμε δυστυχώς και με τους επόμενους και τους μεθεπόμενους, εάν ο λαός δεν αποφασίσει να πάρει τις τύχες στα χέρια του και να ξεκουμπιστούν πραγματικά όλοι όσοι υπηρετούν αυτό το σύστημα της βαρβαρότητας, της απανθρωπιάς, των αντιλαϊκών μέτρων, των πολεμικών εξοπλισμών και των στρατιωτικών επεμβάσεων είτε με μνημόνια, είτε χωρίς μνημόνια».