Η ΤΕ Θήβας – Οινοφύτων του ΚΚΕ εξέδωσε την εξής ανακοίνωση για την πυρκαγιά στην περιοχή της Θίσβης:
«Δέκα χρόνια μετά τη μεγάλη πυρκαγιά του 2009 στην περιοχή της Θίσβης το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και φέτος. Αποτέλεσμα της πυρκαγιάς ήταν οι μεγάλες καταστροφές σε φυσικό πλούτο και κυρίως σε περιούσιες που απαιτείται η άμεση καταγραφή τους, ενώ ευτυχώς δεν έγιναν τα χειρότερα που όλοι φοβόμασταν, δηλαδή να επεκταθεί η φωτιά στο χωριό του Πρόδρομου ή στις παραλίες του Σαραντίου ή και τις διπλανές στην περιοχή.
Για άλλη μια φορά είμαστε υποχρεωμένοι να σταθούμε στα συμπεράσματα που βγαίνουν από μια τέτοια καταστροφή:
- Είτε εμπρησμός είτε τυχαίο περιστατικό, το γεγονός είναι ένα: Ότι υπάρχει το συνολικό πολιτικό πλαίσιο που οπλίζει το χέρι του κάθε επίδοξου εμπρηστή ή που κάνει αξιοποιήσιμο ακόμα και το τυχαίο γεγονός. Και αυτό το πολιτικό πλαίσιο δεν είναι άλλο από την εμπορευματοποίηση της γης, τους σχεδιασμούς για αλλαγή χρήσης της γης, την παράδοσή της σε διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα για εκμετάλλευση.
Δεν είναι άλλωστε παράλογοι οι προβληματισμοί κατοίκων της περιοχής ότι σε όλη τη γραμμή των παλιών πυρκαγιών, σε όλη τη γραμμή των καμένων από την Αγία Άννα μέχρι τη Θίσβη και τα Χώστια έχουν φυτρώσει παντού ανεμογεννήτριες…
Όμως, ανεξάρτητα αν αυτοί οι προβληματισμοί έχουν ή όχι βάση, το πρόβλημα δεν αφορά μια μόνο επιχειρηματική δραστηριότητα. Δηλαδή είτε ανεμογεννήτριες, είτε ξενοδοχειακές μονάδες, είτε επέκταση εργοστασιακών μονάδων, είτε διαμόρφωση οδικών αξόνων, όλα γίνονται με κριτήριο το κέρδος. Η πολιτική που έχει στο επίκεντρό της αυτό το κριτήριο ευθύνεται για τις αλλαγές χρήσης γης, τις καταπατήσεις, την έλλειψη κάθε σεβασμού στο φυσικό πλούτο και τις λαϊκές περιούσιες. Για αυτό το λόγο δεν υπάρχει σχεδιασμός με βάση τις λαϊκές ανάγκες. Για τον ίδιο λόγο αυτές οι δραστηριότητες δεν περιλαμβάνουν σχεδία αντιπυρικής ή αντιπλημμυρικής προστασίας.
- Ένα άλλο σκηνικό που επιβεβαιώθηκε είναι οι σοβαρές ελλείψεις στο τομέα του σχεδιασμού πολίτικης προστασίας.
Καταρχήν είναι ερώτημα αν υπάρχει σχέδιο εκκένωσης των χωριών και των παραλιών της περιοχής που ετούτη την περίοδο παραθερίζουν χιλιάδες άνθρωποι. Ποιος εξασφαλίζει την ενημέρωση των κατοίκων προς τα που θα πρέπει να κινηθούν, τί θα πρέπει να πράξουν; Καλή η πλακά με το 112 αλλά επί ώρες δεν υπήρξε καμία αρμόδια αρχή να αναλάβει πρωτοβουλία ενημέρωσης. Σε αυτό το κλίμα οργίαζαν οι φήμες ”ράδιο αρβύλα” με κίνδυνο να προκληθεί πανικός που θα μπορούσε να δημιουργήσει σοβαρότερα προβλήματα αν τα πράγματα είχαν πάρει άλλη πιο αρνητική τροπή.
Επίσης για άλλη μια φορά είδαμε κατάκοπους, εξαντλημένους πυροσβέστες που λίγες ώρες πριν έδιναν τη μάχη αλλού, κάποιοι στον Υμηττό, κάποιοι σε αλλά μέρη της Ελλάδας. Επιβεβαιώνοντας έτσι τις τραγικές ελλείψεις που υπάρχουν σε προσωπικό, ώστε ουσιαστικά οι μάχες να δίνονται από τους ιδίους ανθρώπους σε όλη τη χώρα με ό,τι αυτό σημαίνει για τους ιδίους αλλά και για την αποτελεσματικότητά τους, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες. Τα πτητικά μέσα που έπαιξαν καθοριστικό ρολό στην αντιμετώπιση της επέκτασης της πυρκαγιάς αξιοποιήθηκαν “με δόσεις”, πολύ πιθανό γιατί μπορεί ταυτόχρονα να επιχειρούσαν και αλλού…
- Και τώρα έρχεται το μεγάλο ζήτημα της καταγραφής των ζημιών και των διεκδικήσεων αποζημίωσης σε φυτικό και ζωικό κεφάλαιο.
Παρόλο που η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων λέει ”καλύτερα αποζημιώσεις παρά δαπανηρά μετρά αντιπυρικής ή αντιπλημμυρικής προστασίας”, στη λογική κόστους-οφέλους όπου τέτοιες λαϊκές ανάγκες υποβαθμίζονται και υποτιμούνται, ωστόσο το παιχνίδι με τις αποζημιώσεις είναι ένας άλλος Γολγοθάς για τους πληγέντες.
Αντιμέτωποι με τα χαλιά του ΕΛΓΑ και τις γραφειοκρατικές διαδικασίες κάποιοι ακόμα δεν έχουν αποζημιωθεί από το 2009 ενώ άλλοι πήραν μερικά ψίχουλα. Είναι προφανές ότι όλη αυτή η κατάσταση δεν είναι τυχαία. Οι κάτοικοι της περιοχής είναι αντιμέτωποι με μια γενική πολιτική που -υπηρετώντας το κέρδος επιχειρηματικών ομιλών- υποβαθμίζει λαϊκές ανάγκες και θυσιάζει λαϊκές περιούσιες.
Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν σε όλα τα αλλά που ζουν, σε μια πολιτική ανάπτυξης που έχει οδηγήσει στο να ερημώσουν τα χωριά της περιοχής, να μην υπάρχουν υποδομές Υγείας κλπ. Ένα κράτος που δείχνει μεγάλη ικανότητα στην υπεράσπιση μεγάλων συμφερόντων και επιλεκτική ανικανότητα για τις λαϊκές ανάγκες. Μεγάλη είναι η ευθύνη των κυβερνήσεων αλλά και των Περιφερειακών και Δημοτικών Αρχών που υπηρετούν ή διαχειρίζονται αυτό το σχέδιο.
Τώρα ο αγώνας και η διεκδίκηση πρέπει να επικεντρωθεί στο θέμα της καταγραφής των ζημιών και της εξασφάλισης πλήρους αποζημίωσης στο 100%, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, για την καταστροφή που υπέστησαν οι κάτοικοι της περιοχής σε κτηνοτροφικές μονάδες, σε γεωργικές εκτάσεις, σε ζωικό κεφάλαιο, κατοικίες και άλλες υλικοτεχνικές υποδομές.
Πρέπει όμως ταυτόχρονα να ανοίξει και μια ουσιαστική συζήτηση γύρω από το ζήτημα: Ανάπτυξη για ποιον;
Αυτά που συνέβησαν στη περιοχή της Βοιωτίας συγκρινόμενα με την Εύβοια μοιάζουν πολύ μικρά και ασήμαντα. Συζητώντας με πυροσβέστες ειπώθηκε το εξής που δίνει το στίγμα: ”Η φωτιά φιλέ εδώ θα εξαπλωθεί, εμείς απλά προσπαθούμε να μην μπει στο χωριό. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο, όλες οι δυνάμεις είναι στην Εύβοια”. Αυτό που είπε ο κατάκοπος πυροσβέστης που, όπως είπε, είχε να κοιμηθεί 3 ήμερες δίνει το στίγμα της κατάστασης. Και σήμερα ήταν η Εύβοια αύριο γιατί όχι η Βοιωτία;».