Στο Δίστομο ολοκληρώθηκε η πεζοπορία στα αντάρτικα μονοπάτια του Παρνασού που διοργάνωσε το ΚΣ τηςΚΝΕ και το Τμήμα Αθλητισμού και Φυσικής Αγωγής του ΚΚΕ.
Η ανάβαση ξεκίνησε από το Ζεμενό, στο δρόμο Λιβαδειάς – Αράχωβας. Λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι οι πεζοπόροι πραγματοποίησαν στάση στο Διάσελο και λίγο αργότερα ξεκίνησαν την κατάβαση για το Δίστομο, όπου έφτασαν το απόγευμα.
Στο Δίστομο οι νέοι και οι νέες ξεναγήθηκαν στο Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού και στη συνέχεια έγινε ομιλία από τον Γιώργο Ζελελίδη, εκ μέρους της ΤΕ Λιβαδειάς του ΚΚΕ, ο οποίος έκανε εκτενή αναφορά στα μονοπάτια του Παρνασού και τη δράση του ΔΣΕ σε αυτή την περιοχή.
Η διαδρομή που ακολούθησε η πεζοπορία αποτελεί κομμάτι των μονοπατιών που συνδέουν τον Παρνασσό με την Πάρνηθα, περνώντας από τα βουνά Κίρφη, Ελικώνα, Κορομπίλι, Κιθαιρώνα, Πάστρα. Στην περιοχή αυτή έδρασε, κατά κύριο λόγο, η 2η Μεραρχία του ΔΣΕ με διοικητή το θρυλικό Διαμαντή (Γιάννη Αλεξάνδρου). Παρότι το κεντρικό πεδίο επιχειρήσεων ήταν στο Γράμμο, οι εκτάσεις της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας αποτελούσαν σημαντική περιοχή. Ο έλεγχος αυτών των ορεινών όγκων και των γύρω περιοχών από τον ΔΣΕ ήταν πλήγμα για τον αστικό στρατό, αφού δεν μπορούσε να εξασφαλίσει τα μετόπισθεν και τον ανεφοδιασμό του στις επιθέσεις κατά των ανταρτών.
Σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην έναρξη ο Άρης Ευαγγελίδης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Η σημερινή μας πεζοπορία εδώ στον ορεινό όγκο του Παρνασσού αποτελεί ένα ζωντανό μάθημα ιστορίας. Συνδυάζει την αναψυχή, τη φυσική άσκηση, καλλιεργεί το ενδιαφέρον για τα θέματα του βουνού. Μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε καλύτερα αυτήν την πανέμορφη γωνιά της πατρίδας μας, αλλά κυρίως συνδυάζει τα παραπάνω με τη σπουδαία ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά ένα ιστορικό τόπο και τη δράση του Κόμματός μας στις κορυφαίες στιγμές της ταξικής πάλης.
Ακολουθώντας τα χνάρια των μαχητών του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, εδώ στα βουνά της ανταρτομάνας Ρούμελης, μπορούμε να φωτίσουμε καλύτερα το μεγαλείο του αγώνα που πρωτοστάτησε το Κόμμα μας ολόκληρη τη δεκαετία του ’40. Μπορούμε να αντιληφθούμε το ψυχικό σθένος, το θάρρος και την αποφασιστικότητα στην πίστη, στο σκοπό του αγώνα ακόμα και με τις ανυπέρβλητες δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσουν οι μαχητές του ΔΣΕ και του ΕΛΑΣ. Δυσκολίες μπροστά στις οποίες δεν λύγισαν. Έκαναν το καθήκον τους μέχρι τέλους, πολλοί έδωσαν και τη ζωή τους.
Πρωτοβουλία σαν τη σημερινή αποτελεί έμπρακτη απόδειξη πως το Κόμμα και η ΚΝΕ όχι μόνο δεν ξεχνούν την Ιστορία μας, αλλά αντίθετα καλλιεργούμε τη μαχητική στάση για τη γνώση της.
Γιατί ο αγώνας του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ και ιδιαίτερα της τρίχρονης εποποιίας του ΔΣΕ δεν ανήκουν στο μουσείο της Ιστορίας. Τα συμπεράσματα από την πάλη ενάντια στους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους και στη συνέχεια από την ένοπλη σύγκρουση με την αστική εξουσία της περιόδου 1946 – 1949 έχουν θέση στη σύγχρονη ταξική πάλη. Τα διδάγματα αυτών των τιτάνιων αγώνων του λαού μας, στους οποίους πρωτοστάτησε το Κόμμα μας, ως εμπνευστής, καθοδηγητής και κύριος αιμοδότης παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από τις επεξεργασίες του Κόμματός μας, το Πρόγραμμά του, μέσα από την καθημερινή μας δράση για τη συσπείρωση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας. Στον αγώνα για την ανατροπή του σάπιου και ιστορικά ξεπερασμένου καπιταλιστικού συστήματος». (Διαβάστε όλη την ομιλία ΕΔΩ)