Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Συρία και το Ιράκ, σε συνδυασμό με τη διπλωματική κρίση στο Κατάρ και τις επιθέσεις στο Κοινοβούλιο του Ιράν, συνιστούν επικίνδυνη κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και ανταγωνισμών στην Ανατ. Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και τον Περσικό Κόλπο.
Η ευρύτερη αυτή περιοχή βρίσκεται στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων και κρατών, στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας» και της «οριστικής ήττας του “Ισλαμικού Κράτους”», με τις μάχες να μαίνονται σε Ράκα και Μοσούλη, που θεωρούνται προπύργια των τζιχαντιστών σε Ιράκ και Συρία, αντίστοιχα.
Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ενισχύουν τον εξοπλισμό δυνάμεων εχθρικών προς την κυβέρνηση της Συρίας, ιδιαίτερα των Κούρδων, προκαλώντας την αντίδραση της Τουρκίας, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις παίζει και η Ρωσία, που στηρίζει τη συριακή κυβέρνηση και έχει ισχυρή στρατιωτική παρουσία στην περιοχή, ενώ συμπράττει στρατιωτικά και διπλωματικά με την Τουρκία και το Ιράν.
Η κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή είναι κρίκος στη σύγκρουση για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και ενεργειακών δρόμων παγκόσμιας εμβέλειας και σημασίας, για τη δημιουργία σφαιρών επιρροής, όπου τα μονοπώλια θα επεκτείνουν τη δράση τους. Ιδιο είναι το διακύβευμα και στις συγκρούσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ουκρανία, στη Βόρεια Αφρική, στα Βαλκάνια και σε άλλα σημεία του πλανήτη, με την εμπλοκή ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με ανταγωνιστικά συμφέροντα.
Κρίνοντας από τις εξελίξεις στη Συρία και τις γύρω χώρες, επιβεβαιώνεται ότι η κατοχύρωση και η διεύρυνση των συμφερόντων των μονοπωλίων είναι που οδηγούν στο διαμελισμό και την αποσταθεροποίηση χωρών. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιούνται εθνικές και θρησκευτικές διαφορές, με την κατασκευή, τη χρησιμοποίηση ή τη στήριξη δυνάμεων όπως το λεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος», που έπαιξε ρόλο καταλύτη το προηγούμενο διάστημα για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και «ανακάτεμα της τράπουλας» στην περιοχή.
Ανάμεσα στα στοιχεία, που σηματοδοτούν την τωρινή κλιμάκωση, είναι η εγκατάσταση από τον αμερικανικό στρατό εκτοξευτήρων ρουκετών μεγάλου βεληνεκούς στη μεθόριο της Συρίας με το Ιράκ και την Ιορδανία, σε βάση που με το «έτσι θέλω» οι Αμερικανοί έχουν δημιουργήσει στη Συρία.
Ενδεικτική είναι επίσης η αντίδραση της Ρωσίας, που χαρακτήρισε «απαράδεκτες» τις επιδρομές των ΗΠΑ και των συμμάχων τους κατά του συριακού στρατού, ενώ υπάρχουν και καταγγελίες ότι ο συνασπισμός δυνάμεων υπό τις ΗΠΑ χρησιμοποιεί στις επιχειρήσεις στη Ράκα και τη Μοσούλη βόμβες φωσφόρου σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, με αποτέλεσμα πολλοί άμαχοι να έχουν σκοτωθεί.
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, οι Κούρδοι του Ιράκ ετοιμάζουν την αυτονόμησή τους, έχοντας εξαγγείλει δημοψήφισμα για ανεξαρτησία στις 25 του Σεπτέμβρη, κάνοντας ένα ακόμη βήμα προς τον διαμελισμό της χώρας, ενώ ανάλογα σχέδια υπάρχουν και για τη Συρία.
Στους επικίνδυνους αυτούς σχεδιασμούς των ΝΑΤΟ και ΕΕ, για αναμόρφωση της ευρύτερης περιοχής ανταγωνιστικά προς άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, συμμετέχει ενεργά και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, στο όνομα της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας», για λογαριασμό του ντόπιου κεφαλαίου. Για το λαό μας και τους λαούς της περιοχής, ο στόχος αυτός είναι ξένος και επικίνδυνος για τα πραγματικά του συμφέροντα. Σε τίποτα δεν έχει να ωφεληθεί από τις προωθούμενες αλλαγές συνόρων, τα απόνερα των οποίων φτάνουν μέχρι τα ανατολικά και τα βόρεια σύνορα της χώρας μας, πυροδοτώντας επικίνδυνες αναταράξεις και απρόβλεπτες εξελίξεις.
Απ’ αυτήν τη σκοπιά, είναι κρίσιμο να συνειδητοποιηθεί η πραγματική αιτία των πολέμων και των επεμβάσεων και εκεί να στρέψουν τα πυρά τους το κίνημα και ο λαός. Δυναμώνοντας την αλληλεγγύη με τους άλλους λαούς της περιοχής και τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, παλεύοντας για απεμπλοκή της χώρας από τις επεμβάσεις όπου Γης και το κλείσιμο των βάσεων, οργανώνοντας την πάλη ενάντια στο κεφάλαιο και την εξουσία του, για αποδέσμευση της χώρας απ’ όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τις ενώσεις.